Μη ζητάς να διαγράψωμέρες γιορτής
που μαζί σου έζησα.
Ακόμα ζητώ τις σιωπές
τους ψιθύρους που βουλιάζουν
σε δωμάτια σκοτεινά
σαν λουλούδια φέρνεις
βράδυ Παρασκευής
αφήνεσαι σε πυροτεχνήματα
πάνω σε σύννεφα
που παίρνουν φωτιά
απ΄ τον ιδρώτα που στάζει
και γίνεται βροχή
στα μαλλιά σου
δίχως όνομα χάνεσαι στο κύμα
στο όνειρο και στον χάρτη
μιας ταξιδευμένης ψυχής
με μικρά βήματα
συλλαβιστά
μεταφράζεις κινήσεις αργές.
17 σχόλια:
Ωστέ εκεί κρύφτηκαν τα πυροτεχνήματα; Και κοιτάζω να τα δω και δεν τα βρήσκω.
Eιτε γιορτής είτε πόνου... δεν ξεχνιούνται..
Η μνήμη δεν σκοτώνει πια. Μονάχα πληγώνει.
"απ΄ τον ιδρώτα που στάζει
και γίνεται βροχή
στα μαλλιά σου"
Και αυτή η βροχή που ποτίζει
τα όνειρα, ανοίγοντας νέους και ολάνθιστους δρόμους εμπρός μου...
Δεν διαγράφονται τελικά οι στιγμές... γίνονται σπόροι που κουβαλάμε μαζί μας... ικανοί να καρπίζουν σε νέες γαιες και σε σε νέους κόσμους ... υπό άλλες συνθήκες... πιθανά καλύτερες...
Καλο βράδυ Σοφία
δεν διαγραφονται αυτα...
ουτε οι σιωπες,ουτε οι ψιθυροι...
πονος και χαρα αποτυπωνονται μεσα μας και ξυπνανε σε καθε ερεθισμα...
ισως να μην χρειαζονται καν ερεθισμα...
νεραιδενια φιλακια!!!
η αναμνήσεις μας κάποτε
παρεμβαίνουν παραβατικά στη ζωή μας
αλλά ξέρεις κάτι...
πόσες φορές μας αντιστοιχεί να παρασυρθούμε από μεγάλες και ωραίες πλάνες?
κι εσύ μου θυμίζεις σήμερα αυτό...
"με κοιτάς λες και είμαι
τρύπιο πάνω σου ρούχο
μου ζητάς να σκοτώσω
την αγάπη που σού'χω"
καλημέρα καλή μου
σε φιλώ πολύ
οι αναμνήσεις μας
δεν είναι ήτ[τ]α το φωνήεν του άρθρου
αυθαιρέτησε για μια ακόμα φορά
η κεκτημένη παραδρομή
συγνώμη για το ανορθόγραφο
Μη ζητάς να διαγράψω
μέρες γιορτής
που μαζί σου έζησα
Πώς να γίνει αυτό; Πώς να διαγράψεις μέρες γιορτής; Σε παρόμοιες καταστάσεις, αυτό ήταν που με έσωσε...
Αλοίμονο, δε σβήνουν οι αναμνήσεις! Καλές ή κακές, δε σβήνουν. Όποιος μπορεί να το κάνει αυτό (ποιος;) δεν είναι υγιής!
"Στην αγκαλιά και τη φωτιά να παραδίνεσαι
σαν παθιασμένη οπτασία να μου δίνεσαι.."
Με το κοπίδι της πεθυμιάς
και της θύμησης..
Καλημέρα Σοφία μου..
δωμάτια σκοτεινά, φέρνουν το φως, αναδύουν τις επιθυμίες...
Βράδυ Παρασκευής
κι απόψε
με τη βροχή
μονότονα μελαγχολική
να μουσκευει
τα όνειρα
και τις διαδρομές
της ψυχής.
"..Ταξιδεμένη ψυχή
σε σχόλες, σε σιωπές,
σε κύματα.
Φωτιές και σύννεφα
κι ιδρώτας ..
Ποιά 'διαγραφή' μπορεί
να υποτάξει
αυτή τη μνήμη
από τους χάρτες
των ονείρων,
από τους κώδικες
του "εντός"
τους μυστικούς ; .."
Είναι φορές που οι σιωπές του χτες ηχούν στα αυτιά μας όσο χίλιες γιορτές. Είναι εκεί για να θυμίζουν όσα εμείς προσπαθούμε να ξεχάσουμε.
Φιλί :)
Καλή εβδομάδα καλή μου Σοφία
και καλή δύναμη :)
Σε φιλώ ***
Σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για το πέρασμα. Να είστε όλοι/ες καλά.
υγρό..
ρέει
υπέροχο!
Δημοσίευση σχολίου