Εκμαγεία ποιημάτων

Άλλο μη μου ζητάς

να ακούω τη σιωπή,

άλαλους ήχους βγάζει

ραγίζει την καρδιά

κρύσταλλα σπαθιά

που κρέμονται,

ένα καρφωμένο πάνω μου

δεν λέει ακόμα να λιώσει…

Ξέρω

πως πάντα είχες τη διάθεση

να ταξιδεύεις με απουσίες

που στοίχειωναν μέσα σε κάδρα
ανυπεράσπιστες παρουσίες.

Αφού το θες

κράτα ως φυλαχτό στίχους

για να καμφθούν άμυνες

σε εκμαγεία ποιημάτων

που ικετεύουν σύννεφα

μην χαμηλώσουν πολύ

για να μπορεί ο ήλιος

να λάμπει τη μέρα σου…