Στη μνήμη αυτών που έφυγαν...
Αλάλητες ώρες
(Άγγελος Πετρουλάκης - Σοφία Στρέζου)
Άγγελος Πετρουλάκης
Εσύ,
που ξέρεις να διαβάζεις τα μάτια,
εσύ,
που ξέρεις να κρατάς το χέρι
την ώρα που σέρνω τη βροχή,
εσύ ξέρεις και τ' όνομά μου.
Στις αλάλητες ώρες,
στις νεκρικές απουσίες
να μιλάς χαμηλόφωνα.
Σοφία Στρέζου
Μίλα σιγανά, ψιθυριστά
μας ακούν οι νεκροί...
στο ελάχιστο θρόισμα του κυπαρισσιού
στην ποτισμένη από τα δάκρυα γλάστρα
μυρωδιά του βασιλικού
στα ποιήματα του πρωινού
που κρέμονται από την κλωστή των άστρων.
Αλάλητες μένουν οι ώρες...
κι η βροχή να διστάζει να πέσει.
Αρνείται πεισματικά να σβήσει
το καντήλι της απουσίας...
