Επέτρεψέ μου να παραθέσω τη δική μου Οπτική της Ανάστασης...
Σε φιλω γλυκά....
Με ξέρεις.. δε βολεύομαι στις Συνήθειες.. δε χωράω στο μανουάλι να κάψω τη Σκέψη μου.. καίω το Ναό... καίγομαι κι εγώ μαζί....
Βγήκα στο προαύλιο της Εκκλησίας του θεού των Ανθρωπων.. εκεί που τελούνται οι μεγάλες Προσευχές... τα Τάματα..
εγώ, ακόμη και μέσα στις φλυαρίες μου, ζητούσα Ουσίες... λίγα λόγια, πολλές πράξεις..
Τα Ποιήματα σμιλεύουν τη Σκέψη.. η Σκέψη εκκολάπτει την Πράξη του Αύριο, όταν το Αύριο θα γίνει Σήμερα....
έτσι πορεύομαι... Ανάπηρα περιθωριακή σε ένα πεζοδρόμιο θρυμματισμένο από τα Έργα της Πολιτείας, που πασχίζει να οικοδομήσει Συνειδήσεις, ενώ θάβει στα θεμέλια τον Άνθρωπο..
Δεν πήγα εκκλησία... δεν νηστεύω...
Δεν παίζω θέατρο,ούτε δράμα, ούτε κωμωδία... Γυμνή Ψυχή συγκινούμαι με τα Πάθη του ΘεΑνθρώπου που απλώνει το Χέρι και ζητιανεύει στην Πλατεία Καραϊσκάκη...
Ματώνω μπρος στη θέα των δύο πτωμάτων στην Ομόνοια στις 21.15, ημέρα Παρασκευή 15 Απριλίου 2011, καθώς ο θάνατος δεν καταγράφηκε ούτε στα πρακτικά της Αστυνομικής Διεύθυνσης {ίσως μόνο εδώ, σε μία ταπεινή γωνιά ηλεκτρονικού περιπάτου}..
Εγώ ανάβω κερί σε ένα πεζοδρόμιο φτώχειας στη Μνήμη Ανθρώπων ενός Κατώτερου Θεού.. εκεί που ο Γολγοθάς λίγες φορές οδήγησε στην Ανάσταση...
Καλή Ανάσταση Καρδιάς Σε Όλους μας... Ανάσταση Καρδιάς......
3 σχόλια:
Καλή Ανάσταση για όλο τον κόσμο. Χαρά και υγεία για την οικογένεια.
Καλημέρα Ρένα.
Καλό Πάσχα Σοφία μου με υγεία πάνω απ όλα.
Επέτρεψέ μου να παραθέσω τη δική μου Οπτική της Ανάστασης...
Σε φιλω γλυκά....
Με ξέρεις..
δε βολεύομαι στις Συνήθειες..
δε χωράω στο μανουάλι να κάψω τη Σκέψη μου..
καίω το Ναό...
καίγομαι κι εγώ μαζί....
Βγήκα στο προαύλιο της Εκκλησίας του θεού των Ανθρωπων..
εκεί που τελούνται οι μεγάλες Προσευχές...
τα Τάματα..
εγώ, ακόμη και μέσα στις φλυαρίες μου,
ζητούσα Ουσίες...
λίγα λόγια, πολλές πράξεις..
Τα Ποιήματα σμιλεύουν τη Σκέψη..
η Σκέψη εκκολάπτει την Πράξη του Αύριο,
όταν το Αύριο θα γίνει Σήμερα....
έτσι πορεύομαι...
Ανάπηρα περιθωριακή σε ένα πεζοδρόμιο θρυμματισμένο
από τα Έργα της Πολιτείας,
που πασχίζει να οικοδομήσει Συνειδήσεις,
ενώ θάβει στα θεμέλια τον Άνθρωπο..
Δεν πήγα εκκλησία...
δεν νηστεύω...
Δεν παίζω θέατρο,ούτε δράμα, ούτε κωμωδία...
Γυμνή Ψυχή συγκινούμαι με τα Πάθη του ΘεΑνθρώπου
που απλώνει το Χέρι και ζητιανεύει στην Πλατεία Καραϊσκάκη...
Ματώνω μπρος στη θέα των δύο πτωμάτων στην Ομόνοια στις 21.15, ημέρα Παρασκευή 15 Απριλίου 2011,
καθώς ο θάνατος δεν καταγράφηκε ούτε στα πρακτικά της Αστυνομικής Διεύθυνσης
{ίσως μόνο εδώ, σε μία ταπεινή γωνιά ηλεκτρονικού περιπάτου}..
Εγώ ανάβω κερί σε ένα πεζοδρόμιο φτώχειας
στη Μνήμη Ανθρώπων ενός Κατώτερου Θεού..
εκεί που ο Γολγοθάς λίγες φορές οδήγησε στην Ανάσταση...
Καλή Ανάσταση Καρδιάς Σε Όλους μας...
Ανάσταση Καρδιάς......
Δημοσίευση σχολίου