Ακέραστοι Μάηδες


Ίσως θάπρεπε να συναντηθούμε νωρίτερα
τότε που οι λέξεις κρύωναν
πίσω από συρματοπλέγματα θλίψης
σε στρατόπεδα μοναξιάς
σε πυλώνες λύπης
κι ο ύπνος κοίμιζε αισθήσεις
στην τεθλασμένη του ξύπνιου
με τυλιγμένα όνειρα λευκά.
ανασαίνοντας ήσυχες λάμψεις.

Σε πια ματόκλαδα
χάραζε πρωινό ανέγγιχτο
πεταλούδας πετάρισμα
φτερό ματωμένου χελιδονιού
σε καλέσματα που δεν ήρθαν;

Δεν θα κεραστούν φέτος μάηδες
κι ας στοιχίζονται σε φάλαγγα, στιγμές
νοσταλγώντας πιο πολύ εκείνες
που η άρνηση πότιζε
ξεδιψώντας ώρες απουσίας,
για να φωσφορίζουν φυγές
πολύχρωμης άνοιξης
με πικρούς καημούς
σε πανσέληνους πόνους.