Κι αν δεν με θέλεις εσύ
τι γίνεται;
Πως θα επουλωθούν
τα δικά μου "θέλω"
στο αμετάθετο του χρόνου,
στις αλλαγές
που συντελέσθηκαν μέσα σου,
στο βλέμμα που αγριεύει
σε περιοδείες ερημιάς;
Οι ερωτήσεις περιμένουν τις απαντήσεις
που αργούν να δοθούν,
σε σκονισμένους υπνόσακους,
κοιμίζουν την ματαιότητα σαρκωμένου ονείρου
στραγγίζοντας σταγόνες ανελέητης μοναξιάς
σ' έναν ουρανό
που κοιμάται κι όμως πληγώνει.
Στο κομμένο σεντόνι οι πόνοι αφηγούνται
εκτροπές στεναγμών
σε ποταμούς φωτιάς.
στο πριν και στο μετά
μιας απουσίας που δραπετεύει,
με τον αέρα να προσπαθεί
να ερμηνεύσει τα "γιατί"
που έμειναν πίσω.
