Πλησιάζουν οι μέρες
που οι πόνοι φορτώνουν καράβια
για το λυκόφως που φέγγει πέτρες αθάνατες,
γιατί τα όνειρα καίνε
τα ανεξίτηλα
τα αντιφατικά σχέδια
μιας ονειροπεριπολίας που μεθοδικά σχεδιάστηκε,
τώρα κινδυνεύει να αναφλεχθεί
στον αστερισμό βόρειου παράλληλου μεσημβρινού.
Θέλουν να γυρίσουν όλη την Γη
να υποτάξουν αντιδράσεις
στις μοιραίες αφηγήσεις ταξιδιού,
να δακρύσουν σε σταθμούς άφιξης
σε βουνοπλαγιές και οροπέδια
στις αντικαταθλιπτικές αναβάσεις του μύθου.
Σε χειμώνα δίσεκτο
ο ήλιος της νύχτας θα φέγγει λιβάδια
για να περνούν φαντάσματα
την ώρα που το φως αιμορραγεί
φωτίζοντας πέτρες που ζουν σε αιώνια σιωπή.
Με άρμα φυγής την μοναξιά
καρδιές ναυαγισμένες
στα χαμόγελα τ' ουρανού,
δραπετεύουν από τα κάστρα του έρωτα,
με συνεχιζόμενες επικλήσεις
ακολουθούν χαραγμένες πορείες
αταλάντευτων επιθυμιών
στους καταποντισμούς της θλίψης.
