Μένουν πίσω τ' αγάλματα σιωπηλά
σε άδειες πλατείες
ν' ανασταίνονται από κέδρινες ανασαιμιές
καθώς φέρνουν μηνύματα
από ζωές ταξιδεμένες
αφιερωμένες σε κύματα
που αναζητούν άγνωστες ακτές
αιώνια ερωτευμένες μ' αστἐρια
στις αποβάθρες τ' ουρανού.
Αμετακίνητα προσπερνούν απουσίες, φωνές
στην αταξία του πλήθους
με τις αλήθειες να κρέμονται
στις διαβρώσεις της πέτρας
στις λευκές αναχαιτίσεις του χρόνου
στην προσπάθεια να εξηγήσουν
την άφατη ζωή τους
που θαρραλέα υψώνεται
σε επιθανάτιες αναζητήσεις.
Έμεινε η εκκρεμότητα του αποχωρισμού
να στοιχειώνει τις όποιες διαφορές
χωρίς να παρηγορεί τα όνειρα
που δένονταν ένα-ένα
στον παραλογισμό του τέλους
λίγο πριν κοιμηθούν νικημένα στο παρόν
που αναμετράται μ' ένα άγνωστο μέλλον .
