Στα αζήτητα απολεσθέντων αντικειμένων
σκονίζονται οι χαρακιές μέρα και νύχτα
γιατί κανείς δεν βρέθηκε
να τις αναζητήσει
να τις σκουπίσει
να τις αγαπήσει.
Ποιος θα 'θελε να χαθεί
σε παλιές ραγισματιές απομονωμένων δακρύων
που προσεγγίζονται δύσκολα
ν' αγγίξει
κρίματα παλιάς προδοσίας
να χαϊδέψει παλιές πληγές
με αγάπη να επουλώσει
φόβους που καιροφυλακτούν
σε διαιρετές αποφάσεις
σε προστιθέμενους δισταγμούς,
στις υπάρχουσες ανασφάλειες,
ανάδρομες, δικαιολογούνται
σαν επιστρέφουν
για να υποτάξουν και να υποταχθούν
στα αθροίσματα όλων των πράξεων.
Ολικές επανοφορές σε σύννεφα
που στάξανε,
γίνανε θάλασσες
κατακτημένες από λιμάνια απάνεμα
με πλανόδιους ανέμους που επιδιώκουν
να χορτάσουν με καταιγίδες.
