Θεάται η λεπτομέρεια που γίνεται σημαντική
στο μεταίχμιο των αναμνήσεων
με μελάνι και λεπίδες χάρτινες
γεμιζουν οι αποθήκες της θλίψης
με αγρυπνίες που υπεκφεύγουν
να παρακάμψουν αφηγήσεις
που κρύβονται σε αντίο και διάφανους θανάτους
μαγνήτες που οι πόλοι τους ξαφνικά άλλαξαν.
Τα κέρινα φτερά μιας αγάπης "μεγάλης"
που λιώνοντας αθωώνονται στο φως
θυμώνουν-κόβονται-μοιράζονται
στον αέρα
συνωμοτούν με ρεύματα
στο κενό της Αστάρτης
στους κρατήρες σβηστών ηφαιστείων
παλεύοντας με την στάχτη
στις αβύσσους του σκότους
στις αφές του πλήθους
στις προθέσεις των συλλογισμών
στις ακτογραμμές που σβήστηκαν οριστικά
στους χάρτες μιας ατέλειωτης σιωπής.
Θεάται η λεπτομέρεια που γίνεται σημαντική
έτσι απλά...σε εφήμερες συνεδρίες.
