Τεμαχισμένες καληνύχτες
παίζουν κρυφτό
σε ανοιγμένα παράθυρα
στέλνοντας με το φεγγάρι τραγούδια
με ανθισμένα "σ' αγαπώ"
στους διαδρόμους
των ανομολόγητων συναισθημάτων
που ρέουν στις κατεβασιές των άστρων
στα όνειρα που νοσταλγούν το αδιάφθορο
τότε που όλα ήταν ρευστά
λάβα ζεστή
στο ηφαίστειο της καρδιά σου.
Έγερνες με βλέμμα λυπημένο
ζωγραφισμένο με αναμονές προσμονής
για κείνη την μοναδική καληνύχτα
στο στίγμα που άφηνες
κόκκινο-πύρινο-πορφυρό
με την γλύκα της θλίψης
στα ανοιγμένα σου χέρια.
Τώρα εγώ εκτίω ποινές
σε διανυκτερεύοντα θεραπευτήρια
για ανοιχτές πληγές καληνύχτας
αζήτητες
ανακυκλώνουν παρελθόν πουν σημαδεύτηκε
σε περιπολίες σιωπής
σε σταγμένες στάλες ονείρου
που αστέγαστα έμειναν
σε ναυαγισμένους δρόμους ξενιτιάς
με αποσκευές άδειες
