Μακρινό παρελθόν

Από πιο μακρινό παρελθόν
έρχεται όλο αυτό το μπλε
που υψώνεται
από βάθος απροσμέτρητο
φθάνει ως τον ουρανό
στο μεσοδιάστημα
περνά μέσα μου
μισό χώμα
μισό νερό
αφή μνήμης
στα χαμένα που αναζητώ
στα χρόνια που πετούν
στις μέρες που κυκλώνουν
βλέμματα
που κοιμούνται
πάνω στο δάκρυ
αλμυρό
ήρθε για να το ζήσω
μεσοπέλαγα
σταγόνα που πνίγεται
στην ολότητα του νερού
παραμύθι που έμεινε μισό
σε δειλινό ατελεύτητο...

8 σχόλια:

BlueRose είπε...

Πέρασα γιά πρώτη φορά απο το μπλοκ σου και μου άρεσαν πάρα πολύ τα ποιήματα σου!!

Καλή σου μέρα!

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...

Σ' ευχαριστώ Blue Rose!!

Καλό σου απόγευμα!!

Ανέμη είπε...

"παραμύθι που έμεινε μισό
σε δειλινό ατελεύτητο..."
Πολύ πολύ όμορφο!!
Καλησπέρα Σοφία :)

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...

Καλησπέρα Ανέμη!!!

Σ' ευχαριστώ για όλες τις αναγνώσεις σου. Να είσαι καλά!!!

Μαρια Νικολαου είπε...

Ολο αυτο το μπλε...είναι κομμάτι των ματιών μου...
στραμμένο στο βυθό της θάλασσας...


Καλημερα Σοφία

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...

Ξέρω πως το μπλε των ματιών σου
κοιτάει πάντα προς τον βυθό
συλλέγοντας
όλες τις αποχρὼσεις του..

Καλημέρα Μαρία μου!!!

Unknown είπε...

μισο χωμα
μισο νερο
μισο παραμυθι
μονο τα χρονια που περασαν
ηταν ολοκληρα...

καταπληκτικο...να εισαι καλα
καλο ξημερωμα!!!

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...

Σ'ευχαριστώ Tommy. Καλώς ήρθες!!