Πάει αυτό ήταν,ξερίζωσα τις τελευταίες μου λέξεις
για σένα μόνο να μιλώ
άφησα τα σύμφωνα
τα φωνήεντα
να περιπλανηθούν
στα άστεγα όνειρά σου
μήπως και σε βρουν
μάταια,
εσύ όπως πάντα απών
στο δικό μου προσδοκώμενο
στις άκαρπες υποσχέσεις
εκείνες που μια νύχτα ζεστή
στο αίμα βούτηξες.
Τα βαμμένα σου χέρια
ψηλά σήκωσες
νομίζοντας
πως έτσι ανατάσσεται η ψυχή
στο εσαεί
μιας διάρκειας
που όμως εσύ πρόσθεσες
συγκεκριμένη ημερομηνία λήξεως...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου