Βροχής αγρύπνια

Αιώνες τώρα το ξημέρωμα έρχεται
σε μας μοιάζει αιώνας
και κάθε νύχτα
πάλι αργεί να φανεί
κι είναι τόσες πολλές οι νύχτες.

Τότε που άγρυπνη έμενα
για κείνο το μικρό στίγμα
να φανεί το διάφανο
της σιωπής σου.

Πάλι απόψε η αγρυπνία
συντροφιά κρατεί
το όνειρο που εχάθει
περιπλανώμενο σε μια άδεια πόλη
στο σκοτεινό δωμάτιο
που φυλακίζει τον ίσκιο σου.

Ίσως η βροχή να σου κρατά συντροφιά
μη βγεις έξω και βραχείς
κι αν βγεις να ντυθείς καλά
πάντα η υγρασία
σου τρυπούσε την καρδιά
και το αίμα χυνόταν
στο λασπωμένο δρόμο.

4 σχόλια:

ΦΩΤΕΙΝΗ είπε...

πανεμορφο..

jacki είπε...

Η φωτογραφία σου μαζί με τους στίχους και τους ήχους..
Μαγευτικά.

Roadartist είπε...

..να ντυθείς καλά..
τι όμορφο.. γεμάτο αληθινά μοναδικά συναισθήματα.
να είσαι καλά Σοφία μου..

Νimertis είπε...

λυρισμός υψηλού επιπέδου... καλησπέρα Σοφία