Έμεινα μετέωρη
στην άκρη της σκέψης σου
λίγο πριν βυθιστώ
στα φαράγγια της αφής
πάνω στα δάχτυλα
και μείνω ίχνος
ανεξίτηλο τατουάζ
στο δέρμα σου.
Στους ώμους κουβάλαγα
εκείνο το όνειρο
που μαζί μας έδενε
χωρίς σκιερές διαδρομές
μόνον ήλιος και φως
εγκλώβιζαν ιριδισμούς
στη θάλασσα των ματιών σου
σαν γυρεύαμε το αστέρι
που θα μας ταξιδέψει.
Διαπραγματευόμουν το πεπρωμένο
στων τιτάνων τη χώρα
και τους θεούς προκαλούσα
περνώντας βουνά
κι ατελείωτες οδικές αρτηρίες
για να βρεθούμε...
στην άκρη της σκέψης σου
λίγο πριν βυθιστώ
στα φαράγγια της αφής
πάνω στα δάχτυλα
και μείνω ίχνος
ανεξίτηλο τατουάζ
στο δέρμα σου.
Στους ώμους κουβάλαγα
εκείνο το όνειρο
που μαζί μας έδενε
χωρίς σκιερές διαδρομές
μόνον ήλιος και φως
εγκλώβιζαν ιριδισμούς
στη θάλασσα των ματιών σου
σαν γυρεύαμε το αστέρι
που θα μας ταξιδέψει.
Διαπραγματευόμουν το πεπρωμένο
στων τιτάνων τη χώρα
και τους θεούς προκαλούσα
περνώντας βουνά
κι ατελείωτες οδικές αρτηρίες
για να βρεθούμε...
8 σχόλια:
Και οι στιγμές μαζί σου ανεξίτηλες
Και η θάλασσα που μας κράτησε δεν μπόρεσε να σβήσει το ανεξίτηλο
Τα χιλιόμετρα αδιαπραγμάτευτα μοιράζονταν
με ένα και μόνο σκοπό, να βρεθούμε και να ζήσουμε ανεξίτηλες στιγμές...
Διαπραγματευόμουν το πεπρωμένο
στων τιτάνων τη χώρα
και τους θεούς προκαλούσα
περνώντας βουνά
κι ατελείωτες οδικές αρτηρίες
για να βρεθούμε...
όμορφοι στίχοι!
διαπραγματευομαστε συνεχώς την επιθυμία..
μας συνεπέρνει ο πόθος..
είμαστε ολότελα θνητοί..
καλημέρα!
ΥΠΕΡΟΧΟΙ ΣΤΙΧΟΙ!!Όπως πάντα άλλωστε καλή μου Σοφία είμαι φανατική αναγνωστρια σου και ας μην σχολιάζω...περνω σιωπηλή,διότι ξέρω πως θα χαλαρώσω διαβάζοντας τις αναρτήσεις σου και τις φωτό σου!!μας ταξιδεύεις σε άλλα μονοπάτια...Νάσαι καλά!!Και κλείνω με τους στίχους της ΕΦΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ που επίσης θαυμάζω: ΟΤΑΝ ΞΑΝΑΒΡΩ ΤΗΝ ΦΩΝΗ ΜΟΥ ΟΛΕΣ ΟΙ ΚΡΑΥΓΕΣ ΠΥ ΣΙΓΑΣΑΝ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΚΡΥΣΤΑΛΛΟ ΣΕ ΜΙΑ ΛΕΞΗ ΥΠΑΡΧΕΙΣ
einai sa na to zw! Perigrafiko kai zwntano!
Polu omorfo! Kalhmera :)
ixnh anthrwpwn panw mas, klemmenhs afhs pou den fainetai, ma einai ekei.
Aneksithlo shmadi mias aprosekts stigmhs.
Kalhmera
Έμεινα μετέωρη
στην άκρη της σκέψης σου
λίγο πριν βυθιστώ
στα φαράγγια της αφής...
και τους θεούς προκαλούσα
περνώντας βουνά
κι ατελείωτες οδικές αρτηρίες
για να βραθούμε...
τέτοιοι στίχοι δύσκολα ξεχνιούνται...
όμορφο,τρυφερό,ερωτικό το ποίημα
σου!
΄Αφησα σχόλια και για το προηγούμενο ποίημα σου...ελπίζω να τα διαβάσεις...
να περνάς καλά
καλό απόγευμα!
Διαπραγματευόμουν το πεπρωμένο
στων τιτάνων τη χώρα
και τους θεούς προκαλούσα
περνώντας βουνά
κι ατελείωτες οδικές αρτηρίες
για να βρεθούμε...
νομιζω πως αυτο θα μπορουσε να ειχε ξεπηδησει απο την ψυχη μου...
ειναι αυτο που καποιες φορες μεσα σε αλλους βρισκουμε κατι απο εμας...
πανεμορφο Σοφακι!
νεραιδενια φιλακια!!!
Ανεξίτηλο τατουάζ στο δέρμα σου.Πολύ παραστατικά το έθεσες Σοφία μου.Έτσι είναι οι δυνατές εμπειρίες στη ζωή.Και να θέλεις είναι δύσκολο να τις σβήσεις.
Δημοσίευση σχολίου