μόνον εγώ σε συνάντησα στον ίδιο δρόμο
που διαβαίνουν οι λίγοι
στις ίδιες τελείες
χαράξαμε κόκκινες γραμμές
κι αφουγκραστήκαμε τους ήχους
των συνοδοιπόρων
ρουφήξαμε τους χυμούς της συγκίνησης
πετώντας τ΄αδιαπέραστα πέπλα
ύστερα κοιταχθήκαμε στα μάτια
κι η Αλήθεια, κι η Αρετή, κι η Ομορφιά
γίνανε πράξεις ζωής
με μόχθο ιδρώτα και αίμα
με κίνδυνο να κερδίσουμε
ή να χάσουμε την ψυχή
από το βάρος
τον πόνο που έπρεπε να πληρώσουμε
για να συλλάβουμε
το ασύλληπτο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου