Εκείνες τις άδειες νύχτες όλο αναλογιζόταν αν στ' αλήθεια έζησε
σ' ένα απόλυτο κενό
ή στην άκρη ενός ονείρου
έσμιξε με ήχους
συντήρησε μνήμες
ώσπου τίναξε σπίθες
και τότε τα δάκρυα κύλησαν καυτά
πάνω στις πληγές
που άφησε πίσω του ο χρόνος
μα γρήγορα στέγνωσαν
τ' αγάλματα δεν έμαθαν
ποτέ τους να κλαίνε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου