Η κυρά της Λίμνης

Στην αγκαλιά ενός φεγγαριού βρεθήκαμε
ερωτευτήκαμε στην αντανάκλαση ενός ποταμού
δίπλα σε διάφανα νερά κολυμπήσαμε
και συναντήσαμε την κυρά της Λίμνης
βουβοί σταθήκαμε για μια στιγμή
κι ύστερα σκορπίστηκαν φύλλα
πούφερε ο άνεμος μιας καταιγίδας
αφουγκραστήκαμε και ήχους και σιωπές
το φεγγάρι ακόμα αντανακλά
το ποτάμι ακόμα κυλάει
μα η λίμνη έμεινε ορφανή
η κυρά της έφυγε
...χαθήκαμε
μόνο η ψυχή ταξίδεψε
σε κόσμους κρυφούς
σε άφατα μυστικά
τώρα πια οι θεοί κατοικούν σε φεγγάρια χρυσά
κι εμείς καράβια χάρτινα
ταξιδεύουμε ...σε άδειους καιρούς
χωρίς μνήμη.

Δεν υπάρχουν σχόλια: