Σελήνη

Νύχτα που φεύγεις έτσι πούσαι γυμνή
με ποιές φωνές
με ποιά τραγούδια να σε ντύσουμε
είναι που δεν θέλουμε να γίνεις πρωί
είναι που θέλουμε
όλα σου τα μυστικά να φυλάξουμε
όλους τους μύθους που σε κρατούν
εκεί στην καρδιά μας
εκεί στην άκρη τ' ονείρου μας
αχνογραμμένη
στα σκόρπια φύλλα των κοριτσιών
που δεν κοιμούνται
μα ονειροπόλα τραγουδούν κι ονειρεύονται.

2 σχόλια:

Rat είπε...

Πολύ όμορφες οι εικόνες σου για την σεληνη

Καλή σου μέρα
πάντα να μας χαρίζεις ποιήματα

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...

rat...καλησπέρα
Σ' ευχαριστώ που πέρασες να βρεις τη *σελήνη*.

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ