Η συνείδηση στο μεταίχμιο
πάλλεται στον άνεμο
άπιαστο φιλί χωρίς τη γεύση
φεύγουν οι μνήμες χωρίς συγκίνηση
αυτή είναι η εποχή
αυτή ακολουθείς
σε στεριές, σε θάλασσες
κάποι νύχτα θα 'ρθεις
θα βρεθεί μόνος
για να πληρώσεις
τ' *ακροκέραμα*
μιας συλλογικής άμυνας
του δήθεν φιλοσοφικού υλισμού
κοίτα μη χαθείς
σαν δεις τον άνεμο
να σπάει τα φτερά του μύλου
ή το πανί του καραβιού.
μη πονέσεις τότε που ούτε μια απάντηση
ούτε ένα ΝΑΙ δεν θα υπάρξει
για να ξορκίσει τις ερωτήσεις
που πέφτουν βροχή
ώριμοι καρποί στο χώμα
καινούργια δύναμη
νέοι βλαστοί θ΄ανθίσουν
και συ σαν νέος Φάουστ
θα ψάχνεις την Ελένη
για να σου δώσει
εκείνο το φιλί
που θα σε κάνει αθάνατο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου