υπήρχε ανάμεσά μας
γεμάτο τρυφερά μυστικά
που τάπερνε κα τάφερνε
αρωματισμένα, νωτισμένα
απ΄της ψυχής τα βάθη
υπήρχαν φορές που τάντεχες
κι άλλες που δεν μπορούσες
ν' ανασάνεις
φυλάκιζες κρυφά δάκρυα
μη τύχει και πέσουν
πάνω σε κίτρινα φύλλα
μη τύχει και ξεβάψουν ζωγραφιές
κι ύστερα εγώ
τι να τα κάνω τόσα χρώματα
πόσα λάθος πρόσωπα
να ζωγραφίσω ακόμα
μέχρι να βρώ τα μάτια σου πάλι
για να φτάσω ως την άλλη άκρη της αλήθειας
ως την άλλη άκρη του εαυτού μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου