Έζησες... έμαθες

Έζησες... έμαθες

 

Έζησες την προκατακλυσμιαία σιωπή

μέσα στην αδιατάρακτη μακαριότητα

πως όλα θα κυλούν

σαν το άρωμα χειμωνανθών

στον αέρα

αντλώντας παρηγοριά

από αβίωτους μύθους και αναμνήσεις

 

έμαθες να φοράς της αθανασίας άυλα χαμόγελα

και να ξορκίζεις ναρκισσιστικές υπεροψίες

στη μελαχγολική όψη ενός φεγγαριού

που ακόμα υποκλίνεται

σε σβηστά αστέρια

στην αφώτιστη πλευρά του