Ένα χέρι αν κρατήσεις τρυφερά
είναι που στάζει
μια στάλα υπόσχεσης
στο συναίσθημα
κι ας εκκρεμεί
κι ας βάλλεται
από μια λογική άλογη
σε λευκό τοπίο
που όμως κρύβεται
σε φόντο γκρίζο
βουβά επιλέγει να τερματίσει
στο τέλος μιας υπερβολής
υπεκφεύγοντας συνειδητά
να πετάξει στα χρώματα
με σπασμένα φτερά
σε δανεικές παρουσίες
που όμως έγιναν
μόνιμες απουσίες στο λευκό
αγνοώντας το γκρίζο...
