Είναι η σκέψη της ανάβασης
στη λυπημένη
ανταύγεια του φεγγαριού
στη καμπύλη της αλήθειας
που στάζει
μόλις σε ένα δάκρυ θλίψης
σαν
αφυπνίζονται
απαγορευμένα
συναισθήματα
καθώς χάνονται
σε ατέρμονες ερμηνείες.
Καμιά
επεξήγηση
ή έστω ένα
ψήγμα
συναισθηματικής
εντιμότητας
για εκείνο το
λίγο ουρανό που ζήτησα
και εσύ... αρνήθηκες!
