Αδελφο-ποίηση






















Τούτη η σιωπή αδιάψευστη
ακολουθεί τη φορά σου
σε όσα ποτέ δεν ειπώθηκαν
σμιλεύτηκαν στα αποσιωπητικά
μιας απορίας
στο άλυτο αίνιγμα μιας ρήξης
που ποτέ δεν κατάλαβα
την αρχή της.

Κι όσο κι αν εγώ
νοσταλγώ συναντήσεις
εσύ επιμένεις
να αφουγκράζεσαι λέξεις
στα οδοιπορικά
της νοσταλγίας.

Ίσως κάποτε βρεθούμε
εκεί που τελειώνουν
οι αψιμαχίες των λέξεων
οι εμφύλιοι των νοημάτων
για να αναδυθούν συναισθήματα
που θα ενώνουν ξανά
την θελημένη αδελφο-ποίηση
τροφοδοτώντας αποφασιστικά
την επαναξιολόγηση της σιωπής σου.