Νοσταλγούν
λέξεις που περιγράφουν
την
αμάθεια των συναισθημάτων
στην
αλήθεια της αφής
ουτοπικών
αγγιγμάτων μακρινού πόθου
σαν
επιστρέφει τυραννικά
αδούλωτο
αισθήσεων πάθος.
Κρέμεται
στην άκρη των δαχτύλων
φυλάσσοντας
ανέγγιχτα
την
αιωνιότητα.
Έπαθλα
μιας αγκαλιάς άδειας
που
αλκοολικά αγρυπνούν
αποκοιμίζοντας
χιονισμένα όνειρα.
Στη
δύση αφέγγαρης νύχτας
απαλά
υπνωτίζουν
την
απουσία
δυο
Συνώνυμα εγκατάλειψης.
