Κύματα επαναπατρισμού
Σε εξαντλητικούς χάρτες
δακρύων
πλοίο στ’ ανοιχτά η φυγή
κουβαλά τη δική σου
σημαία
ζωγραφίζοντας
ψεύτικες θάλασσες και πορείες μιλίων
που γράφουν την
ανορθογραφία
κρυφών συναντήσεων
από την έλλειψη της παρουσίας.
Σβήνουν κύματα
επαναπατρισμού
στη δική μου πατρίδα.
με αναχωρήσεις και
περιπλανήσεις
να χάνονται στη μέση του
πουθενά
στο μεγάλο κύμα της πιο βαθιάς σιωπής
Γράφονται αιτίες
αποχωρισμών
σαν μακραίνει η απόσταση
και μεγαλώνουν πελάγη
μα στο φύσημα στεναγμών
ναυαγούν σελίδες από αιτίες
και λάθη
απομονωμένων, ηττημένων
συναισθημάτων
Βυθίζονται στο τίποτα…
στην απατηλότητα μιας
έγκυρης αυτοψίας
στο μηδέν μιας νέας
αρχής
που ποτέ δεν έγινε αλήθεια
καθώς μεταλλασσόταν σε
ψέμα
η μυστική,
των δακρύων, θυσία.