Συλλέκτης του χρόνου


Σταματημένα τα ρολόγια στο «πριν»
στην ανάμνηση ενός ακόμα θανάτου
στο ακαθόριστο μεταίχμιο του χρόνου
αδυνατούν να προσεγγίσουν
την αντικειμενικότητα της απώλειας
υπερβαίνοντας το «μετά».

Συλλέγουν θύμησες
σε αιωρούμενο σύμπαν
αναζητώντας δυο κόκκους σκόνης
που περιφρόνησαν το σκοτάδι
κι έμειναν ξάγρυπνοι
να φυλάνε το φως
με ασχημάτιστα σχήματα
σχηματοποιώντας με ανάσες
σώματα και ψυχές
που μεταλλάχθηκαν
σε δυο αιμοστάλαχτους κόκκους ροδιού
στα αζήτητα της αιωνιότητας
μιας περιπλανώμενης μνήμης
με την ελπίδα πως κάποτε
θα βρεθεί ο συλλέκτης του χρόνου
να καταγράψει τη μετάλλαξη
στο βιβλίο που ρέει την ανωνυμία
καταργώντας οριστικά τη λήθη του χρόνου
με αποτυπωμένο τίτλο,

«Υπάρχουν στο άπειρο»…