με πόνο πλήρωνα τον δικό σου πόνο
ακουμπώντας τον φόβο
της αποδοχής ή της απόρριψης
εκεί στην άκρη
αφημένη απέναντι,
στόχος παλιός
νύχτες να δέχεται βέλη
ειπωμένες λέξεις που μάτωναν
κύλαγαν σε τοίχους
υγραίνοντας άλλη μια φορά
τα μάτια μου...
Στα κρυφά μεταλάμβανα χαμούς
απροσδιόριστων συναισθημάτων
στο πουθενά τέλους αλάλητου
στη σιωπηλή σκοτεινιά άλλης μια νύχτας
που διαβάζονταν πόθοι κρυφοί
πίνοντας τις τελευταίες συλλαβές
μιας αγάπης που μόνον
στ' αστέρια καθρεφτιζόταν,
εκείνα άκουγαν για ταξίδια και στεριές
σε σκόρπια πέλαγα που άντεχαν
κύματα λησμονιάς, καρδιάς γεμάτης πεθυμιές
κι ας κρατιόταν στην ανομβρία
συντροφιά με μια θλίψη
φιλοξενούμενη στα πανδοχεία της ερήμου.
Ποτέ δεν πληρώθηκα στην αγάπη
με πόνο πληρώνω ακόμα όλα εκείνα
που μου χρεώθηκαν
πριν χορτάσω κι αυτή ακόμα τη γέννησή της...
