Κοιμήθηκα με την αυταπάτη στα βλέφαρα
πως ήταν μόνο δικά μου
εκείνα τα όνειρα που επιμελώς
σου εμπιστεύτηκα.
Ύστερα ράγισαν στη μονοτονία
ενός ανείπωτου φόβου
στα αδιέξοδα της απελπισίας
φτερουγίζοντας τη φυγή
στης μυθολογίας το όνειρο
στου πεπρωμένου τα όρια
που όμως για μια στιγμή συναντήθηκαν
και μοιράστηκαν το βαθύ τους συναίσθημα
κάτω από ξένο ουρανό
σε ξένη γη
μακριά από βλέμματα τρίτων.
Τώρα άλλα όνειρα ανοίγουν πανιά
για λιμάνια στεναγμών
στον μικρόκοσμο των εκπνοών
ενός τέλους με πόρους που κερδήθηκαν
από την ανάγνωση λαθών
οδηγούνται με πυξίδες αλάνθαστες
για άλλους πόλους.
