Τιμωροί και τιμωρινόμενοιζητούν να εξαγνιστούν
από άνεμο επιείκειας
να μεταλάβουν
από ίδιο σώμα αιμάτινο απόσταγμα
να λυτρωθούν
από ελλειπτικά ορύγματα πάθους
σε ανοιχτά πεδία μαχόμενης μνήμης
τότε που οι μάχες κερδίζονταν
από τον ρομαντισμό των ιπποτών
και των μονομάχων σε άδεια αρένα.
Φταίνε οι αμαρτίες που όρμησαν
σε αψεγάδιαστα βράδια
κι έντυσαν με συρματοπλέγματα τις αποστάσεις
αγκαθωτά περιφράγματα έστησαν
για να απαξιώσουν τη νύχτα
με λόγια
με πράξεις
τρυπώντας αισθήσεις που ανέγγιχτες έμειναν
στις οδυνηρές εκρήξεις του σκότους
τότε που πανοπλία ατσάλινη φόραγες
για ν' αμυνθείς
από μένα...
