Κράτησε λίγο χιόνι στις χούφτες
να στάξω το αίμα
απ' την πληγή που τρέχει
Εσύ προκάλεσες το τραύμα
κόκκινο υγρό χύνεται
στην παραμεθόριο του ψύχους
μακριά από σένα
μέσα σε μένα.
Λιωμένο χειμώνα διανύουμε
λιωμένο και το χιόνι που κράτησες
πως να σε φτάσω που ποταμός έγινα
κυλάω στις όχθες των δαχτύλων σου
τρέχω να φτάσω τη θάλασσα
μη κρυσταλλωθούν οι σταγόνες
που απειλητικά διαβρώνουν το δέρμα
κρατώντας τον πάγο .
Θα μπορούσα να στείλω
ένα σύννεφο ευχές
όμως το σύννεφο
γίνεται βροχή στα μάτια
ήλιο στέλνω
να κατοικεί στην καρδιά
νάχει να γεύεται φως
τα σκοτάδια να διώχνει
και τον πάγο να λιώνει
στην κορυφογραμμή των συναισθημάτων...
