Ταξίδι σε πόσιμα νερά
σε ορισμούς ρημάτων
που δίψαγαν
γλυκά γλύστραγαν τα γράμματα
να γράψουν
πάνω σε κυματάκια μικρά
σε φυσαλίδες αγέννητες.
Στάλες ακουμπισμένες
στα πρώτα σύμφωνα
στο α-σύνορο των λέξεων
φρουροί των φωνηέντων
αντανακλούσαν μια σπίθα ονείρου
εκεί που αποχαιρετούσαν
ήχους φιλιών
ζωγραφισμένα σε φύλλα χάλκινα
σε πηλό ασχημάτιστο
με τα δάχτυλα να προσπαθούν
να σχηματίσουν
μη θυσιαστούν πρόωρα στο καμίνι
όταν συμμετρικά ονειρεύονταν
εκείνο που ενδόμυχα επιθυμούσαν
υπερβατικές ανατομίες σε μύθους
που δεν μπορούσαν ν' αντισταθούν
να ησυχάσουν στον χρόνο.
Δέσμιοι οριστικών αποφάσεων
τυλιγμένοι σε λάβα
πυρώνονται
γίνονται στάχτη απομεσήμερου
που σκορπά
καλύπτοντας χαραμάδες
μη μπει ο άνεμος και σκορπίσει
ότι απόμεινε.
Ύλη φθαρτή γίναμε
στη μεσόγειο των σχηματισμών...
