Επιστροφή σε άδεια σχήματασε χάρτες κρυφούς
στην γεωγραφία της πλάνης
αναζητούν τα όρια
που δεν μπορούν να υπερβούν...
μα κι απόψε γυμνά μείναν τα αστέρια
δεν φέγγουν ακρογιαλιές
ερημώθηκαν από το πρώτο κύμα
από τον δυνατό άνεμο
που χαράκωσε τις ψυχές...
ακόμα βλέπω το αίμα
πάνω στα βότσαλα
πάνω στις πέτρες
πάνω στα βράχια σου......
2 σχόλια:
Kαι πάνω στην δική μου ψυχή που σβήνει μέρα με τη μέρα...
Σχολιάζω με στίχους του ΒΑΣΙΛΗ ΚΡΑΨΙΩΤΗ Ξεδιπλώνεται στο πρώτο σκίρτημα της αυγής ο ατέλειωτος δρόμος μετ'απύθμενα βάθη και τις γρανιτώδεις κορφές. Πλάθω ένα όνειρο με τα λευκά φτερά της ελπίδας. Πλάθω μια φλογερή αγάπη με την ηδονή της μάχης. Την καλημέρα μου Σοφία μου!
Δημοσίευση σχολίου