Είναι κάποιες λέξεις που μ' ακολουθούνσχεδόν με καταδιώκουν
ζητούν να τις συναντήσω
στα θρυμματισμένα μου φώτα
στα θρυμματισμένα μου όνειρα
στα θρυμματισμένα υπολείμματα γυαλιού
που επένδυσα τα τελευταία μου χρώματα
στις άδειες σελίδες
που δεν άφησα να σκονιστούν
και κατέθεσα τις τελευταίες μου σκέψεις
ελλειμματικές όπως πάντα...
Άραγε υπήρχε σημείο διαφυγής
ή μήπως εγώ προκαλούσα τη μοίρα
για να συναντηθούμε;
Μήπως επίτηδες
άφηνα ανοιχτά τα παράθυρα του νου
για να καρφώνονται στα μαλλιά αστέρια
βουτηγμένα πριν
στα μελανοδοχεία της λύπης;
Ήδη ανυπάκουα
χορεύουν το χορό τ' ανέμου...
26 σχόλια:
κάποιες λέξεις μ' ακολουθούν
σχεδόν με καταδιώκουν
ζητούν να τις συναντήσω
στα θρυμματισμένα μου όνειρα
στις άδειες σελίδες
που κατέθεσα τις τελευταίες μου σκέψεις
ελλειμματικές όπως πάντα...
αφαίρεση στην αφαίρεση είμαι ένα αποτέλεσμα πολύ βασανισμένο..
γεια σου Σοφία των μελαγχολικών στοχασμών..
Aυτές οι λέξεις μας καταδιώκουν και θα μας καταδιώκουν όσο θα υπάρχουμε. Σημείο διαφυγής δεν ξέρω αν υπάρχει...
Καλησπέρα Σοφία.
Πολύ συγκροτημένο το ποίημα σου Σοφία, με την αδροτητα κ πυκνότητα του έμπειρου τεχνίτη.Ποίηση φτιάχνεται με κόπο κ με την υποταγή του αισθήματος στο νόημα της τέχνης.
αγαπητή, μας κάνεις ανυπάκουα να ονειρευόμαστε με τα ποιήματά σου.
Ο κάθε άνεμος είναι αυτός που είναι συχνά υπεύθυνος για πολλές ανυπακοές...
ΛΕΞΕΙΣ ΠΟΥ ΧΟΡΕΥΟΥΝ ΣΤΟ ΧΟΡΟ ΤΟΥ ΑΝΕΜΟΥ...
ΥΠΕΡΟΧΕΣ ΠΑΝΤΑ ΑΦΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΣΕΝΑ
ΠΕΡΙΜΕΝΕΣ ΝΑ ΜΕ ΔΕΙΣ ΕΔΩ? ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ
ΟΥΤΕ ΕΓΩ ΔΕΝ ΤΟ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΤΗΝΑΛΗΘΕΙΑ.
ΕΙΜΑΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΑΝΙΨΙΟΥ ΜΟΥ ΚΑΙ ΒΡΗΚΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΛΙΓΟ.
ΦΙΛΙΑ ΠΟΛΛΑ
ΕΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΑΠΟ ΜΕΝΑ
Γιατί Στρατή μου τόσος βάσανος;;;
Καλό σου απόγευμα.
Το σημείο διαφυγής είναι η κατάθεσή μας Ρένα μου.
Καλό σου απόγευμα.
Θα συμφωνήσω μαζί σου καλέ μου Γιάννη. Πολλά υποτάσσουμε για να έχουμε το ζητούμενο αποτέλεσμα.
Καλό σου απόγευμα.
Ευχαριστώ θερμά για τούτη την ανυπακοή. Το όνειρο πρέπει να ταξιδεύει...
Καλό σου απόγευμα Λιθοξόε.
Του χρωστάμε πολλά του ανέμου, αεράκι μου μωβ.
Καλό σου απόγευμα.
Μαρία Νικολάου, ομολογώ πως με ξάφνιασες ευχάριστα.
Να είσαι καλά Ψυχή μου.
είναι οι λέξεις αυτές που ποτέ δεν είπα
σαν ξύλινες αραχνιασμένες κρεμάστρες
είναι οι λέξεις αυτές
που έχωνα βιαστικά τα βράδια
στις τσέπες του Μορφέα
να με παραδώσει άτρωτη στο επόμενο πρωινό...
κι όταν ήθελα να φωνάξω
τα δυο σύμφωνα του φεγγαριού
μου έκλειναν το στόμα
και μ΄ένα ασημί καρφί σιωπής
μου στερέωναν τη λύπη
...
υπέροχο Σοφία μου...
Όταν οι λέξεις χορεύουν γίνονται καμιά φορά μαγεία..
Όπως τα μαγικά που έκανες εσύ τώρα.
Καλημέρα.
Όπως πάντα υπέροχο το πλέξιμο των λέξεων σου Σοφία!
Μήπως επίτηδες
άφηνα ανοιχτά τα παράθυρα του νου μου
για να καρφώνονται στα μαλλιά αστέρια
βουτηγμένα πριν στα μελανοδοχεία της λύπης;
Ήδη ανυπάκουα
χορεύουν το χορό τ'ανέμου.
Αυτό το κομμάτι του ποιήματος σου Σοφία θα πάρω φεύγοντας ,γιατί το βρίσκω υπέροχο!
Ήδη άρχισα να ψάχνω μέσα μου τις λέξεις με τις οποίες θα αναστήσω τα όνειρα των άστρων...
Καλό σου απόγευμα!
φιλιά
Τζούλια μου σ' ευχαριστώ για τις όμορφες "λέξεις" σου, που συνοδεύουν τις δικές μου.
Καλημέρα.
Μικρή μου Jacki όλα χορεύουν μαγικά, αρκεί να έχουμε την διάθεση να τα βλέπουμε...
Καλημέρα.
Βάσω μου σ' ευχαριστώ, νάσαι καλά. Μακάρι οι "λέξεις" μου να γίνουν η αφετηρία για δικές σου ομορφότερες...
Καλημέρα.
οι λεξεις...
που αλλες φορες μας ελευθερωνουν...
αλλες φορες μας φυλακιζουν...
και αλλες οπως σωστα ειπες μας καταδιωκουν...
αραγε ζητανε κατι απο μας η' εμεις ζηταμε απο αυτες να συμπληρωσουν εκεινο που το μεσα μας δεν μπορει...;
δεν ξερω...
νεραιδενια φιλακια!!!
Από τα πιο όμορφα γραμμένα σου
Ολοκληρωμενες σκέψεις που εκφράζονται με ανυπάκουες λέξεις για να κρατήσουν μυστικό το πιο βαθύ μας είναι.
Σημείο διαφυγής ; Άλλοτε κάνουμε πως δεν το βλέπουμε, άλλοτε ένα άλλο φως πιο δυνατο μας εμποδίζει να το δούμε. Γνωρίζουμε πάντα τη υπαρξή του, μα δε θέλουμε να διαφύγουμε κάθε φορά
Καλό σου απόγευμα, Σοφία
Λέξεις που μας συμπληρώνουν
μας ολοκληρώνουν
μας φέρνουν κοντά στο όνειρο
που πάντα αναζητάμε...
Καλό βράδυ μικρή μου Ναϊάδα.
Σ' ευχαριστώ Melian για τις όμορφες σκέψεις σου που άφησες.
Καλό σου βράδυ.
Μήπως επίτηδες
άφηνα ανοιχτά τα παράθυρα του νου
για να καρφώνονται στα μαλλιά αστέρια
βουτηγμένα πριν
στα μελανοδοχεία της λύπης;
DE XWROYN SXOLIA GIA TOYS STIXOYS SOY POIHTRIA!!!
KRATW MONO TO SYNAISTHHMA META THN ANAGNWSH TOYS....KI AYTO MENEI.....
"Λέξεις θολές σαν γκρίζα σύννεφα
που αδημονούν τον ουρανό να προσεγγίσουν.."
Συγκινούν οι λέξεις σου..
Και χαράσσουν της μνήμης, τη νύχτα..
Καλησπέρα Σοφία μου..
Ekptwtos...
Σ" ευχαριστώ πολύ για την ανάγνωση και τα θερμά σου λόγια. Θέλω να είσαι καλά και να περνάς όμορφα.
Η συγκίνηση των λέξεων είναι αποτέλεσμα της δικής σου συγκινησιακής δομής καλέ μου Τάκη.
Σ' ευχαριστώ πολύ.
Καλό σου μεσημέρι.
Δημοσίευση σχολίου