Διάνυση

Κρύος αέρας διαπερνά το κορμί.

Nύχτα πάντα
κι ύστερα εγώ,
πως να διανύσω την απόσταση
μέσ' τη βροχή,
για να μην γίνει
ανάμνηση η στιγμή...

Πως να δώσω μάχη με τη λήθη,
όταν οι λέξεις
σ' αδέσποτα ερείπια αντηχούν
την ηχώ ενός τέλους που πονάει.

Κρέμονται μαύρα πουλιά
αποδημητικών χρόνων,

κι ας υπάρχει ουράνιο τόξο
που σχεδιάζει το δρόμο
για τον ουρανό

Εσύ να ακυρώνεις
κι εγώ να θέλω να αθωώσω
όσα μαζί σου έζησα

Μετρώ ένα -ένα τα βήματα
νομίζοντας
πως θα φέρουν τη νίκη

πάνω στο συναίσθημα
μη τύχει και χάσω
τον έρωτα
σε ώρες που από θάνατο τρίζει
χωρίς σημάδια

Μόνο καπνοί συνοδεύουν
ότι από χθες μου κληρώθηκε
σε βυθούς μες το σύμπαν,

Με φτωχά μέσα
συλλάβισα ένα σ' αγαπώ
σ' όλες τις θάλασσες.

Ίσως αν τόλμαγες
να μην έσπαγα τα δικά μου φτερά
και το ταξίδι να κράταγε
πάνω απ' τα κύματα

στο πέλαγος της καρδιάς σου.

22 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Όμορφες λέξεις Σοφία..
Διαπερνούν την ψυχή..

Vicky Papaprodromou είπε...

«Ίσως αν τόλμαγες...»

Να 'ξερες, βρε Σοφούλα, σε πόσους θα 'θελα να πω αυτή τη φρασούλα κι ίσως ακριβώς όσα λες παρακάτω...

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Πρέπει να τολμούμε να διανύουμε τις αποστάσεις χωρίς να μετράμε τα βήματα μας. Αλοιώς μετρώντας βήματα
χάνουμε τη ζωή.

Φαίδρα Φις είπε...

αν δεν αντιπαθούσα το κόπι-πέιστ
θα αντέγραφα όλο το κείμενο
εδώ...

μου άρεσαν πολύ
εκτός από τις λέξεις
και οι εικόνες
που προκύπτουν από αυτές
εύστοχα τοποθετημένες
αλλά όχι επιτηδευμένα

αυτό είναι και το γοητευτικότερο...

οι στίχοι αυτοί φέρουν
την προσωπική σου σφραγίδα
συνέχισε έτσι

σ'ευχαριστώ πολύ για το όμορφο
τραγούδι-δώρο που μου άφησες
συγκινήθηκα...

σου στέλνω κι εγώ αύριο όσα είπαμε
συγνώμη για την καθυστέρηση
ήμουν εκτός Αθηνών και το προηγούμενο πσκδ και αυτό.

σε φιλώ πολύ!
καλημέρα με τη σκέψη μου

Διάττων είπε...

Με φτωχά μέσα συλλάβισες ένα σ' αγαπώ σ' όλες τις θάλασσες. Όμως οι λέξεις σ' αδέσποτα ερείπια αντηχούν την ηχώ ενός τέλους που πονάει. Ίσως γιατί η άλλη πλευρά ήθελε να ακυρώνει. Ίσως ακόμα γιατί δεν τόλμησε!

Ποίηση - εκτός των άλλων θετικών χαρακτηρισμών - και βιωματική! Ποίηση της Σοφίας, γραμένη με σοφία!

Μαργαρίτα είπε...

....πραγματικά...
από τα ωραιότερα δικά σου
που έχω διαβάσει !!!!!

Τίποτ' άλλο...
απλά ΥΠΕΡΟΧΟ!!!

Την αγάπη μου καλή μου Σοφία *****

Ανώνυμος είπε...

Δίχως εμπόδιο το κρύο.
Μα με τις αλμυρές σου λέξεις τραγουδώντας στην άλλη όχθη περνάς.

Χρίστος Σιψής είπε...

Μνήμες οι λέξεις
κι' οι νύχτες κενού ηχώ.
Αποχωρισμός.

Yiannis είπε...

Σοφία το ποιημα σου πολύ μου άρεσε.Η θέση κ η άρνηση.Η ΤΟΛΜΗ ΓΙΑ ΑΥΘΕΝΤΙΚΉ ΖΩΗ Κ Η ΑΤΟΛΜΙΑ.Αιώνια θα κατατρύχουν τον άνθρωπο.Το μεγάλο ναι ή το μεγάλο όχι.

mauveair είπε...

συλλαβές πάνω στη θάλασσα.
ποιες συλλαβές άραγε στην τρικυμία;

lakis είπε...

Ένας μικρός ύμνος στον έρωτα, γεμάτος χρώματα κι αισθήσεις. Μέρα καλή

Σταλαγματιά είπε...

Συλλαβίζοντας σ΄ αγαπώ που το κλέβουν τα πουλιά κι ύστερα χάνονται.
Με φτερά λαβωμένα και όνειρα μισά.
Βήματα στην βροχή,
Μια προσπάθεια να σβήσει ότι πονά.
Ίσως αν τολμούσες όλα να ήτανε αλλιώς !!!

Angel ^j^ είπε...

.. ίσως δεν τολμάμε
για όσο ο χρόνος αισθάνεται
'άγουρος'
κι αν δεν ωρίμασε ποτέ
ίσως το νόημα νάταν
στους βυθούς κρυμμένο
κάτω απ΄τα κύμματα

.. Μην ακυρώνεις τίποτα
είτε πάνω, είτε κάτω
είτε ..'όπου'
το ταξίδι αυτό
σε φέρει
οριζοντας το χρόνο
το ΔΙΚΟ σου
το μοναδικό
τον έφηβο
τον απροσπέλαστο
Τη μόνη σου κληρονομιά
τη μόνη σου αφορμή
τη μόνη σου αιτία
να ταξιδεύεις

Καλό σου απόγευμα

Βασίλης είπε...

Η Άνθηση και η Ακύρωση
Είναι η κορύφωση κι η δύση,…
Μετά τελεία.
Κανείς δεν ευθύνεται
Για κάτι επιβεβλημένο

Η ευθύτητα
Συγκλονίζει με την απλότητα της
Αρκεί να έχουν εξασκηθεί οι ψυχές
Στην άδολη αφή της

Η αλήθεια δεν έχει ανάγκη από αποδείξεις
Υπάρχει
Αρκεί τα βλέμματα να έχουν εξασκηθεί στο φως της

Έτσι δεν υπάρχει προδοσία
Ούτε ανοχή
Ούτε συμβιβασμός
Υπάρχει μόνο η Ζωή,…

Κι ύστερα η Ανατολή
Ξανά

Και όλοι οι ένοχοι
Αθώοι
Και όλοι οι χρησμοί
Αληθινοί

outcast poetry είπε...

Βγάζει απόγνωση αλλά και συναίσθημα...
Πολύ ωραίο
Καλό σαββατόβραδο Σοφία

Alex είπε...

Είναι σαν να βλέπω τiς εικόνες στο μυαλό σου..
Στο λεω πως σπάνια θα ακούσω την καρδιά μου να χτυπά-το ποίημα όμως αυτό το κατάφερε και το 'νιωσα.
:P

jacki είπε...

για να μην γίνει
ανάμνηση η στιγμή...
Τώρα το ζεις.. και σε δευτερόλεπτα γίνεται ανάμνηση.. Γι αυτό τρεφόμαστε με αυτές.
Καλησπέρα.

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

"για να μη γινει αναμνηση η στιγμη..."
"ισως αν τολμαγες..."

αυτη η τολμη που παντα λειπει ισως να αλλαζε τοσα πολλα...
ισως ολοκληρο το μονοπατι που διαβαινουμε...
μα παντα λειπει...
παντα κατι λειπει...

νεραιδενια φιλακια κοριτσι μου!!!

Τάκης Τσαντήλας είπε...

:Λατρέψαμε τη μουσική
ακούγοντας την μες στα κύματα
την ώρα που η μνήμη ζύγωνε
παρέα μ΄ ένα άναρχο
κι αμαρτωλό φεγγάρι.."

Ανάλαφρες πάντα
οι στιχο-ανάσες σου Σοφία μου..
Να είσαι καλά..

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...

Γι' άλλη μια φορά θέλω να σας ευχαριστήσω όλους/ες.
Σας νιώθω κοντά μου γιατί και γω όσο μπορώ είμαι δίπλα σας.
Ευχαριστώ, καλο βράδυ.

pandiony είπε...

στο πέλαγο της ζωής σας..
ένταση

ekptwtos είπε...

Κρέμονται μαύρα πουλιά
αποδημητικών χρόνων,

κι ας υπάρχει ουράνιο τόξο
που σχεδιάζει το δρόμο
για τον ουρανό
DIXWS LOGIA........