Κι αν εγώ σε ξεχνώτο αίμα θυμάται ακόμα
τις ρωγμές
στο βλέμμα σου
την έξοδο
του μεγάλου σου δρασκελισμού
τότε στη μεγάλη φωτιά
το άστεγο τοπίο
που ζήταγες να κατοικίσεις
που ζήταγες να κατοικίσεις
γυμνή σκιά
σε άνυδρο τόπο.
Ψέμα ήσουν
όπως τότε
που γλιστρούσες δειλά
σε στεριά έρημη
σαν τον πρώτο σου έρωτα
που στη λήθη
επικίνδυνα έκρυψες
πρόσωπο που πάντα
φόραγε μάσκα.
30 σχόλια:
Τι ζητούσε εκείνος μες στο πλήθος της καρδιάς σου;
Τι ζητούσε εκείνος που ιδέα δεν είχε για την παρουσία σου;
Τι ζητούσε εκείνος που δεν θυμόταν ακόμα και τ’ονομά σου;
Τι ζητούσε εκείνος που κι αν πέθαινες, λέξη δεν θα έλεγε;
Τι ζητούσε εκείνος μες στον πλούτο της καρδιάς σου;
Τι ζητούσες εσύ μέσα σ’αυτό τον χαλασμό
του ξένου και βίαιου Εκείνου;
________
Καλησπέρα Σοφία,
να έχεις ένα όμορφο βράδυ!
Δεν θυμάμαι τον πρώτο μου έρωτα..
Τον τελευταίο μου εραστή θυμάμαι..
Εκείνον που γλιστρούσε στους επικίνδυνους διαδρόμους του κορμιού..
Εκείνον που κρυβόταν πίσω από μασκα λευκή..
Εκείνον θυμαμαι..
μανώλης μεσσήνης...
Μπορεί και να γύρευα
κάποιον να μου πιάσει το χέρι.
Δεν θυμώνω που ακόμα
δεν ήρθε...
Έμαθα να περιμένω
σε σιωπηλά τοπία.
Καληνύχτα Μανώλη. Να είσαι καλά.
Αν ήταν ψέμα θα ξεχαστεί
αν ήταν αλήθεια θα μείνει στη μνήμη σου...ίσως για πολύ ακόμη
μαρία νικολάου...
Επικίνδυνα επιλεκτική μνήμη διαθέτεις. Ταγμένη στα δύσκολα.
Καλό βράδυ.
mauveair...
Τα ψέματα θυμάμαι
κρατώ πάντα σημειωματάριο.
Όμορφο βράδυ να έχεις.
δεν βιάζομαι να ξεχάσω,
κρυφά στους στοχασμούς μου
βολτάρει η επιθυμία
κι ας είναι η σιωπή του
κέρινη μάσκα
"Κι αν εγώ σε ξεχνώ
το αίμα θυμάται ακόμα..."
Έχω σταθεί με δέος μπροστά σ΄αυτόν τον στίχο.
Καλό βράδυ Σοφία
Πως θα μπορούσα να ξεχάσω πως στου πόνου το άγγιγμα εγώ άπλωσα τα χέρια να σε βρω.
Στις κρύες νύχτες, στου μυαλού την παραζάλη, στις ψυχής το σκοτάδι , εγώ άνοιξα τα χέρια να σε βρω.
Μέρες και νύχτες,
ζω μα δεν ζω
υπάρχω μα όλα φεύγω.
Κι απλώνω τα χέρια να σε βρω..
γωγώ πακτίτη...
Μη βιαστείς
κρυφά οι στοχασμοί
σεργιάνι κάνουν
στη σκέψη της καρδιά σου.
Καλημέρα και καλή εβδομάδα κορίτσι μου.
pandora...
Με κάνεις και ντρέπομαι. Σ' ευχαριστώ για τον Λόγο σου.
Όμορφη μέρα να έχεις και δημιουργική εβδομάδα.
anastasia...
Δεν ξέρω αν υπάρχει δρόμος
που οδηγεί στη λήθη
για να σου πω να τον διαβείς.
Κρατάς τα χέρια απλωμένα
...ίσως να βρούν άλλα
για να ακουμπίσουν.
Καλημέρα και καλή εβδομάδα.
Πάντα ιδιαίτερη η γραφή σου και τόσο λυρική. Πάντα το αίμα θα θυμάται.
Σου έχω πρόσκληση για ένα ξεχωριστό παιχνίδι. Ελπίζω να ανταποκριθείς. Νομίζω ότι η "σκοτεινή" σου πλευρά θα έχει πολλά να πει.. θα περιμένω εναγωνίως!
Πολλά φιλιά :)
Μάσκα το πρόσωπο κρύψε
Άδειο προσωπείο σήκωσε
Κατάθεσε ψυχή
Πάρε άνυδρο τόπο
Ευχολόγια και πετραχήλια
Ελέησον υποκρισία
Δάκρυα ψυγείου,
Υψηλής παστερίωσης
Λίστες Συνταχτείτε
Ληστές Φυλαχτείτε
……………………
όταν διάβασα τον «Άνυδρο τόπο» σου
χθες βράδυ, μια αλληλουχία εικόνων
κι αντιφατικών αισθημάτων με κυρίευσε,…
το κάθε τι που διαβάζουμε όμως λειτουργεί
στον καθένα μας διαφορετικά
ξεφεύγοντας πολλές φορές απ’ αυτό που ήθελε ο δημιουργός του
αλλά μήπως αυτό δεν είναι το ζητούμενο;
Καλησπέρα Σοφία
"τον πρώτο μου εραστή θα βαλσαμώσω και στην κρεβατοκάμαρα μέσα θα στήσω για να φοβούνται οι επόμενοι και να ικανοποιούν κάθε μου επιθυμία"
της φίλης μου Γλυκερίας Μπασδέκη
Σοφία,διακρίνεις κάποια λύση σ'αυτό το ποίημα της Γλυκερίας που να μας απομακρύνει από τη φθορά και το αδιέξοδο?
σε φιλώ πολύ
Πόσο μας καταδιωκει αυτο το ψέμα του άλλου, αγαπημένη Σοφία, όταν εμεις του χαρίζουμε το πιο αληθινό, το πιο διαφανό μας πρόσωπο!
Κι αυτες οι ρωγμές εντός μας συντελουνται...
evaggelia-p...
Σ'ευχαριστώ για τα όμορφα λόγια σου και την πρόσκληση.
Καλή σου μέρα.
βασίλης...
Ακριβώς βασίλη μου εκεί βρίσκεται η γοητεία της όποιας ανάγνωσης. Ο καθένας ανταποκρίνεται και βρίσκει τον εαυτό του. Αναγνωρίζει κομμάτια δικά του και πως αυτά αποκαλύπτονται μέσα του.
Όμορφη μέρα να έχεις.
φαίδρα φις...
Ενδιαφέρουσα η άποψη της φίλη σου Γλυκερίας Μπασδέκη την οποία δεν γνωρίζω. Όσο για την φθορά και τα αδιέξοδα ενυπάρχουν ως φυσική εξέλιξη μέσα μας. Και γιατί παρακαλώ θα έπρεπε να τα απομακρύνουμε; Μήπως αυτά δεν είναι τάχα οι σπουδές μας; οι νίκες μας όταν συνειδητά επιλέξουμε να τα απομακρύνουμε;
Ο έρωτας που είναι δυνατότερος από την λογική θα έπρεπε να εξυψώνει και να επεκτίνει ορίζοντες, μπορούμε να το δούμε έτσι, ερωτώ.
Καλημέρα καλή μου.
melian...
Καλή μου ΕΛ χαίρομαι που αναγνωρίζεις και περπατάς στα βήματά μου. Είσαι κοντά, το ξέρεις ήδη.
Μια όμορφη μέρα για σένα έχω.
Ξεχνιέται ο πρώτος έρωτας; Ξεχνιέται το κάθε πρώτο; δδε νομίζω ότι ποτέ το ξεχνάμε.. κι ας μην ήταν αυτό που ονειρευτήκαμε.
Καλημέρα...
΄Αστα να πάνε. Τελικά τίποτα δεν ξεχνιέται.
Καλό απόγευμα να έχεις.
το αίμα πάντα θυμάται για ποιον έτρεξε και τρέχει.
Χαρά...
Καλώς ήρθες. Σ' ευχαριστώ για το πέρασμα.
πίσω από τη μάσκα
οι μνήμες στήνουν χορό
γιατί ποτέ δε λησμονιέται
ο έρωτας ο πρώτος
η καρδιά, οι φλέβες, το αίμα
που κυλά, σιγά κι αθόρυβα
πάντα θυμάται
πάντα...
Καλησπέρα καλή μου Σοφία!! ***
μαργαρίτα...
Όλα χορεύουν γύρω
κι όλα θυμούνται...
Καλό βράδυ κοριτσάκι μου.
άστεγο τοπίο
και ποια σκιά θα σε δεχθεί
έτσι που καταναλώθηκες;
τέλος και τίποτα
Σοφία,
ένα όμορφο βράδυ
δημήτρης δικαίος...
Θερμό καλώς ήρθες κι ένα μεγάλο ευχαριστώ από την καρδιά μου.
Όμορφη μέρα να έχεις.
Το αίμα και η καρδιά ποτέ δε ξεχνά...όσο και αν μερικές φορές το επιθυμεί όσο τίποτα άλλο. Δε γίνεται..
roadartist...
Είναι φορές που η επιθυμία
για να ξεχάσεις
γίνεται βασανιστική
δεν είναι εύκολο
δεν γίνεται
μόνο... πονάει.
Καλό ξημέρωμα.
Δημοσίευση σχολίου