΄Οταν τα σύμβολα καταργούνται


Κομμάτια μνήμης βγαλμένα θαρρείς
από ιστορίες έρωτα-φαντασίας-ζωής.
Μπλέκει η ομορφιά στο ταξίδι της.
Ξεκουμπώνει αλήθειες
που τις βίωσαν άλλοι θαρρείς.
μα ήμασταν οι ίδιοι που ζώντας τη στιγμή,
εκεί ακριβώς που η ιστορία
καταργούσε τα σύμβολα.
Έφταναν χέρια και βλέμματα
ακουμπούσαν σκιές και όνειρα καταργημένα.
Δεν ήταν κανείς
κι όμως ήταν όλοι τυλιγμένοι σε μια ομίχλη
που ακόμα αναζητά το αρχικό σύννεφο
Άραγε θα φέρει βροχή
ή μήπως το χιόνι θα καλύψει τα ίχνη
που άφησε τρέχοντας κάποιος
που είπε πως ήτανε περαστικός

25 σχόλια:

nikiplos είπε...

καλησπέρα... τα σύμβολα... πόσες και πόσες φορές δεν τα αναζητήσαμε... δεν ψηλαφήσαμε ένα ένα αντικείμενα, εικόνες φωτογραφίες για να βρούμε έστω ίχνη από πέρασμα κάποιων... και όταν τα βρίσκουμε χαιρόμαστε... "υπήρξε λοιπόν" και τα φυλάμε ύστερα ως κόρη οφθαλμού... Ίσως και η ζωή μας να είναι ένα ατέλειωτο κουβάρι, πεπλεγμένων ιχνών περαστικών, που μπορεί να είναι μαζί μας ακόμη και τώρα, για κάποιο λόγο όμως ανεξήγητο "έφυγαν"...

Καλημέρα...

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...

nikiplos...

΄Ολα αυτά που ψηλαφίσαμε,
αγγίξαμε με την ανάσα
της ψυχής μας
τα φυλάξαμε στο μέρος της καρδιάς
ίχνη περαστικών
που ανεξήγητα έφυγαν
είναι ακόμα εδώ να συντροφεύουν
τον χρόνο μας
με την χαρά που φέρνει η ανάμνηση.
Να είσαι καλά. Καλημέρα.

mauveair είπε...

τα κομμάτια μνήμης είναι ζωντανά, όπως και οι στιγμές που ζούμε.όσο κι αν χιονίσει τα ίχνη δε θα χαθούν ποτέ...

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...

mauveair...

΄Οσο χιόνι κι αν πέφτει
τα ίχνη θα είναι εκεί...
της καρδιάς αποτυπώματα
ανεξίτηλης μνήμης.
΄Ομορφη μέρα να έχεις.

Μαρια Νικολαου είπε...

Πάντα καλυπτονται τα ίχνη
Ακομη και μετα απο χρόνια..
Μενει μια λάσπη μονάχα και ξεραινεται
Αυτή..δεν φευγει ποτέ..

Βασίλης είπε...

Περαστικός ο χρόνος
Καταργεί σύμβολα
Και νέες αλήθειες θέτει
Ίχνη ανεξίτηλα και ανατρεπτικά

Ιστορίας άλλης, θεώρηση…

Την Καλησπέρα μου

ΜΑΝΩΛΗΣ ΜΕΣΣΗΝΗΣ είπε...

Μνήμη, πεταμένα χαρτιά στο πάτωμα.
Άχρηστη φαντάζει μες στης νύχτας τον νου.
Μνήμη χωρίς φως,
όσο ένα καμένο σπίρτο στο χείλος του πεζοδρομίου

Τάκης Τσαντήλας είπε...

"Σαν να μην πέρασε ούτε μια ημέρα,
ούτε μια στιγμή,
σαν να΄μεινε ο χρόνος καρφωμένος
στην ψαγμένη πλάνη μας
που μας παραμυθιάζει στοργικά
κι αδίστακτα μας γοητεύει.."

Να είσαι καλά Σοφία μου..
Να ξεκουμπώνεις μνήμες
κι αλήθειες .. από το μέλλον..

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...

μαρια νικολαου...

Η σουρεαλιστική εικόνα σου, αφήνει μια μελανχολία, για κείνα που δεν θα μάθουμε ποτέ.Καλό βράδυ.

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...

βασίλης...

Θα συμφωνήσω με τα λεγόμενά σου.
Καλό βράδυ.

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...

μανώλης μεσσήνης...

Καλώς ήρθες. Σ' ευχαριστώ για το πέρασμά σου. Για μένα η μνήμη είναι φως κι οδηγός.Δεν ακυρώνεται.
Κατευθύνει και προϋποθέτει τη σπουδή και την γνωσιολογία σε βάθος. Καλό βράδυ.

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...

τάκης τσαντήλας...

*Να ξεκουμπώνεις μνήμες
κι αλήθειες .. από το μέλλον..*
Μου άρεσε η ευχή σου. Σ' ευχαριστώ καλέ μου φίλε. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ κι από εδώ για την γιορτή σου. Καλοτάξιδο το καινούργιο σου βιβλίο με πολλές πολλές αναγνώσεις, από καρδιάς.

Σταλαγματιά είπε...

Σύμβολα,
σημάδια μέσα στο χθες και το σήμερα.
Τ' ακολουθούμε πιστά στρατιωτάκια ή τα θάβουμε σε απέραντες θάλασσες μνήμης.
Υπάρχουν γύρω μας
μέσα μας
παντού και πάντα

Γωγώ Πακτίτη είπε...

όταν τα σύμβολα
ερωτήσεις αναρτούν
τα ίχνη πάντα
τρέχουν μπρος μας...

καλημέρα...:)

Φαίδρα Φις είπε...

Σοφία,
αυτή η φράση..."μπλέκει η ομορφιά στο ταξίδι της"
είναι μια ουσία τόσο δυνατή που παραλύει,
σ'ευχαριστώ γι'αυτό το αποκαλυπτήριο
να είσαι καλά

σε φιλώ
καλημέρα

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...

anastasia...

΄Ολα μα όλα στην απέραντη θάλασσα της μνήμης τα εναποθέτουμε κι εκεί ακουμπάμε.
Καλό απόγευμα.

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...

φαιδρα φις...

Γι' αυτό που είδες, σ' ευχαριστώ καλή μου. Να είσαι καλά.
΄Ομορφο απόγευμα να έχεις.

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...

γωγώ πακτίτη...

Πάντα τα σύμβολα θα αναρτούν ερωτήσεις. Να είσαι καλά και να γελάς πάντα ...σου πάει.
Καλό απόγευμα γωγώ μου.

Μαργαρίτα είπε...

οι δύο πρωταγωνιστές της ιστορίας
μοιάζουν κομπάρσοι που τα λόγια τους ξεχνούν...
άραγε θα βρέξει ευτυχία;
έχει σύννεφα απόψε ο ουρανός;
θα 'ρθει η αγάπη να διώξει την ομίχλη; θα βρεί αποκούμπι γλυκό ο στεναγμός;

Μου έλειψε η ευαισθησία σου
Σοφία μου, καληνύχτα***

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...

μαργαρίτα...

Θα βρούμε αποκούμπι για τους στεναγμούς μας. Μη φοβάσαι την ομίχλη.
Και σύ μου έλειψες μικρό μου.
Καλό απόγευμα.

roadartist είπε...

"όμως ήταν όλοι τυλιγμένοι σε μια ομίχλη
που ακόμα αναζητά το αρχικό σύννεφο"

...τι όμορφο αυτό...το αισθάνομαι αυτό .. φιλάκια Σοφία μου..

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...

roadartist...

΄Οτι αισθάνεσαι και σου δίνει χαρά,
να ξέρεις μου δίνει και μένα.
Να είσαι καλά. Φιλάκια καλό Σ/Κ να έχεις.

melian είπε...

Τα λόγια σου πλάθουν εικόνες και συναισθηματα.
"Μα ήμασταν οι ίδιοι..." εκει σταθηκα,
και πάντα οι ίδιοι θα είμαστε, ακόμη κι όταν πιστεύουμε πως τις αλήθειες μας τις βιωσαν άλλοι.

Καλή εβδομαδα κι ένα όμορφο βραδυ!

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...

melian...

Αλήθειες κρύβουν τα λόγια σου και σ' ευχαριστώ. Να είσαι πάντα καλά.
Καλημέρα. Είμαι εδώ. Να μη το ξεχνάς.

Διάττων είπε...

Όταν τα σύμβολα καταργούνται, φυσικό είναι να επικρατεί ομίχλη και τα ίχνη να σβήνουν. Πρέπει όμως να επαγρυπνούμε. Για κάτι που μπορεί αργότερα να αναδειχθεί ως νέο σύμβολο. Ίσως κι ένας περαστικός (που αρχικά βέβαια δεν τον ξέρουμε)...