Εσύ...και ζωή και θάνατος
πεπρωμένο μου αξεπέραστο
που πρόλαβες να καταπιείς
αισθήσεις απομεσήμερου
στον χορό των τιτάνων.
Δεν σε μάγεψαν οι σειρήνες
αφέθηκες να σε πάρει η νύχτα
να σε σηκώσει
ως την άκρη του φεγγαριού
έρποντας
να κατοικίσεις στις πέτρες
στο σιγανολάλισμα του ανέμου
που παλεύει και σαλεύει
............................................
κουλουριάστηκα στα δυό σου χέρια
λίγο πρίν τη μεγάλη φυγή
δαγκωματιά ανοχύρωτη
που κατακτήθηκε με πόνο
λίγο πριν ξημερώσει
χωρίς να αποθήσω
ότι νόμιζα πως μου... ανήκε.
22 σχόλια:
"Moνάχα μια στιγμή της μέρας
να μου χαμογελάς
μου αρκεί για ν' αναπνέω"..
Ετσι σου ειχα πει στις 7 Δεκέμβρη του '94..
Εσύ.. ζωή και θάνατός μου..
ό,τι έζησα..ό,τι θα ζήσω..
"Βαρύ φορτίο
η μοναξιά μαζί σου
να ανεβαίνει ασθμαίνοντας
στα σύννεφα
και να κυλά σαν αδυσώπητη βροχή
στο περιβόλι που αφήσαμε
λειψά τα όνειρα
σαν σκιάχτρα
ν' απωθούν επιθυμίες.."
Καλό μήνα και πάλι Σοφία μου..
Με την εκτίμηση μου πάντα
στην πένα σου και σε Σένα..
Να είσαι καλά..
Μαρία Νικολάου...
Είναι αρκετό ένα μόνο χαμόγελο;;;
Καλημέρα και καλό μήνα...βροχούλα μου.
Τάκη Τσαντήλα...
Σ' ευχαριστώ για το πέρασμά σου άλλη μια φορά και για τα καλά σου λόγια.Η εκτίμηση και στο πρόσωπό σου και στην ευγενική σου γραφή με συγκινούν.Να είσαι καλά και όμορφο μήνα να έχεις
Αυτό που μπορώ
Και απωθώ και σπρώχνω προς την ελευθερία
Παρόλο ότι έχω την αίσθηση ότι μου ανήκει
Είναι η φυγή από το εφήμερο
Και το πέρασμα στο παντοτινό
Με όσο δυνατό κι ανεξίτηλο δάγκωμα
Κι αν περιέχει
Καλώς Σας βρίσκω
Στο υπέροχο σπιτικό σας
Της Ποίησης και του Ποιητή
Καλό απόγευμα σας εύχομαι
Όλα για σένα τραγουδούν
μνήμες που εσένα νοσταλγούν
να' ρθεις κοντά μου σου ζητούν.
Όλα εσύ
λόγια και σιγή
ήχος και σιωπή
μόνο εσύ...
πάλι εσύ...
πάντα εσύ...
Υπέροχη γραφή. Πολλά φιλιά :)
Βασίλη...
Σ' ευχαριστώ για το πέρασμά σου από το σπιτικό μου και το όμορφο ίχνος που άφησες...(άν δεν σε πειράζει προτιμώ τον ενικό). Σίγουρα θα τα ξαναπούμε γιατί σου χρωστώ μία απάντηση στο μακροσκελές
σχόλιό σου ...θα επανέλθω.
παλεύουμε, διεκδικούμε ό,τι νομίζουμε ότι μας ανήκει.
μα αν το αγαπάμε πολύ, τ' αφήνουμε ελεύθερο, να φύγει ή να μείνει.
evaggelia-p...
Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και τους όμορφους στίχους που άφησες. Δικοί σου είναι; Η μνήμη ξέρεις, παίζει πολλές φορές μαζί μου και μου θύμισε ένα τραγούδι μήπως κάνω λάθος; Μάλλον πάλι έπαιξε...
Καλό μήνα... φιλιά κι από μένα
mauveair...
Σε καλησπερίζω συνταξιδιώτισα της ποίησης και του ονείρου. Με τον mauve αέρα σου θα πορευθούμε στα μονοπάτια εκείνα που οδηγούν στην ελευθερία του ανέμου κι όπου μας βγάλει...
καλό μήνα σου εύχομαι...
Σοφία, τι λες; Θα σου' γραφα στίχους κάποιου άλλου, χωρίς να αναφέρω το όνομά του; Το "εσύ" σου ήταν η έμπνευση και από την παραγωγή βγήκε κατευθείαν στην κατανάλωση :))
Χαίρομαι που σου άρεσε!
Πολλά φιλιά :)
evaggelia-p...
Είπαμε η μνήμη παίζει...θα μπορούσε κάλλισστα να είναι ένα τραγούδι για πιάνο και φωνή. Η μουσικότητα είναι διάχυτη στους στίχους. Να προσπαθήσουμε να σκαρώσουμε την μελωδία;
Καλό σου βράδυ
η μεγάλη φυγή...
από κείνον ή από μένα;
ίσως οι ουλές να μου ανήκουν...
φιλιά με χαμόγελο...:)
γωγώ πακτίτη...
΄Αν θα επουλωθούν ποτέ...δεν ξέρω
φιλιά κι από μένα
Σοφία καλημέρα,
μου άρεσε αυτό που διάβασα,
και ειδικότερα μου άρεσε ο καταληκτικός στίχος,
η γραφή σου ρέει και είναι λυρική και συναισθηματική,
όπως ανέγνωσα στο τελευταίο σου σχόλιο,
πρόκειται για πληγή,
λυπάμαι...
δες την αισιόδοξη οπτική που λέει ότι απ'αυτές τις πληγές θα γιατρευτούμε κάποτε,
ή θα γράψουμε κάτι σπουδαίο...
σε φιλώ
φαιδρα φις...
Σ' ευχαριστώ για το πέρασμά σου και τα καλά σου λόγια. Ειδικά το τελευταίο *ή θα γιατρευτούμε ή θα γράψουμε κάτι σπουδαίο*. ΄Οπως ξέρεις μια πληγή είναι ενσυναίσθηση, που μεταβάλλεται σε αίσθηση για να φθάσει τελικά να γίνει αισθητική εμπειρία Λόγου.
Καλό μεσημέρι...
αχ πόσο δύσκολο να συναντήσεις έναν τέτοιο άνθρωπο που να μην ακούει...τις μυριάδες σειρήνες του σήμερα.. Πάρα πολύ δύσκολο δυστυχώς.. τη καλησπέρα μου, ευχές για ένα όμορφο σκ..
έγινα μικρή
πολύ μικρή..
χώρεσα στη χούφτα σου
μα στην καρδιά σου όχι!
Αξεπέραστο πεπρωμένο μου
Εσύ...
Ναυάγιο η θύμισή σου
κι εγώ γυρεύω ένα σώμα
για να ζήσω...
Πολύ αισθαντικό Σοφία μου
πλεγμένο με πόνο και αγάπη!
Την καλησπέρα μου! ***
roadartist...
Δύσκολο, λες και πόσο;;;
Καλό Σ/Κ να έχεις.
Μαργαρίτα... καλή μου
Να είσαι καλά και σ' ευχαριστώ για τα ζεστά σου λόγια.΄Ομορφο Σ/Κ να έχεις.
@ ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ : αρκετά Σοφία! Οι περισσότεροι ακολουθούν το 'κύμα' του κόσμου, είναι πολύ απογοητευτικό. Δύσκολα σήμερα κάποιος θα μπορέσει να ζει ακολουθώντας τις δικές του αξίες..Ολοι θύματα του υπερκαταναλωτισμού, της χλιδής.. του δήθεν..Και πολλών άλλων, καλο σκ.
roadartist...
΄Αν θέλεις να μην σε παρασύρει το ρεύμα θα πρέπει να...ξαγρυπνάς. Η επανάσταση φθάνει και είναι άκρως εσωτερική και πνευματική. Ελπίζω σε μια αριστοκρατία του πνεύματος με προπάντων υγιείς απολήψεις.Μπορούμε να τους φέρουμε όλους κοντά. Κάποια πράγματα εξαρτώνται και από εμάς προσωπικά. Εξαρτάται από τις αντοχές του καθενός για να μπορέσει να γίνει ο
καταλύτης, ο διάμεσος στην άνιση μάχη με το ρεύμα του άγριου... κύματος και των ωραιοποιημένων εικόνων που σερβίρονται νυχθημερόν.
Να είσαι καλά.
Δημοσίευση σχολίου