΄Αλλη σελίδα

Γυρίζω σελίδα
μα δεν σε βρίσκω εκεί
μήπως να κλείσω το βιβλίο
να σκίσω όλα εκείνα τα σημειώματα
που μoυ άφηνες κάθε πρωί
μ' ανατροπές και μισόλογα
ακουμπισμένα εκεί
μαζί με τα λουλούδια του κήπου σου
αμπαλαρισμένα στα μαξιλάρια
στα χαλιά των αισθήσεων
στης καρδιάς τα ταξίδια
που τέλειωσαν
σαν κοιταχθήκαμε για τελευταία φορά τιτανικός που βούλιαξε
από λόγους κρυφούς
και μετά σιωπή
με τη νύχτα να κρατά το κορμί
λίγο πριν την ερημιά του αποκαλύψει
η φωτιά του φεγγαριού...

6 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Ξερεις.. εγώ δεν θυμαμαι πότε κοιταχτήκαμε τελευταία φορά..
Ισως γιατι δεν θέλησε να με κοιτάξει στα ματια..
Φοβόταν. Παντα φοβόταν.. Μηπως το βλέμμα μου τον σκοτώσει και παλι..
Ξερεις.. Ήταν ήδη νεκρός μετά την απόφασή του..

Καλημερα Σοφία.
Πολύ "δικό μου" το ένιωσα το συγκεκριμενο

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...

Καλή σου μέρα Μαρία.
Σ' ευχαριστώ για το πρωινό σου πέρασμα και το όμορφο *δώρο σου*,(* Φοβόταν. Παντα φοβόταν.. Μηπως το βλέμμα μου τον σκοτώσει και παλι..
Ξερεις.. Ήταν ήδη νεκρός μετά την απόφασή του..*).
Υπάρχει μια παράλληλη ποιητική-πνευματική συγγένεια, ανεξάρτητα αν ξεκινά από κοινά βιώματα, που φτάνει όμως στα όρια της συμμετρικής και όχι μόνον γραφής.
Θα τα ξαναπούμε...
ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ

Γιάννης Παππάς είπε...

Τα βιβλία όταν τα διαβάσουμε πολλές φορές μετά τα φυλάμε στο ράφι
Και αρχίζουμε κάτι καινούργιο
Μην αισθανθείς ποτέ άσχημα που ήσουν ο εαυτός σου
Πάντα έτσι να είσαι και να γράφεις με αυτόν τον υπέροχο τρόπο

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...

Γιάννη Παππά καλημέρα...
ευχαριστώ για το πέρασμα και τα ευγενικά σου λόγια.
ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ

Τάκης Τσαντήλας είπε...

"Την έκφραση σου τη ζωγράφισα
με χρώματα απ΄το βυθό της θάλασσας
χρώματα ανεξίτηλα και άσπιλα
που αποτυπώνονται στο άπειρο
και στα πολύ βαθιά εντός μου.
Πρέπει να ψάξεις να τα βρεις
σημάδια σύμβολα καλά να δεις
με προσοχή να τ΄ ανιχνεύσεις.."

"Άλλη σελίδα".. Υπέροχη Σοφία μου..
Ο αέναος κύκλος του έρωτα
και του θάνατου με φόντο
τον αγύρτη χρόνο..
Να είσαι καλά.. Την καλημέρα μου..

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...

Τάκη καλησπέρα...
΄Οτι μου γράφεις το κρατώ... ως δώρο σου ακριβό, καλέ μου φίλε.
Ανιχνεύω Αίολε κι αλιεύς ψυχών κι εμπειριών γίνομαι.΄Οταν οι άλλοι κοιμούνται εγώ ονειρεύομαι και γράφω τραγούδια για να τα δώσω πάλι σ΄αυτούς που μου δανείσανε νύχτες ζεστές και φεγγαρολουσμένες τα όνειρά τους...τα κρυφά τ' ομορφομαγεμένα.
Χαίρομαι πάρα πολύ που είσαι *τόσο καλά*. Καλό απόγευμα.

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ