μα που θα πάει
θα βρει ο ήλιος το δρόμο του
για να βγει
να φέρει το φως
στους παράλληλους δρόμους
χωρίς την αγάπη
μ' ανοιχτές τις πληγές
με τα λάφυρα της αλήθειας στα χέρια σου
χαράμισες το ταξίδι στη θέαση
κι όχι στο βίωμα του ονείρου
τσαλακώθηκε πάνω στη σκηνή
ενός παράξενου θιάσου
κι ούτε ένας θεατής
να χειροκροτήσει
την παράσταση που μόνος σου έδωσες.
2 σχόλια:
"Μεσάνυχτα θα ρθω στη σκήτη σου
να σου κεντρίσω τις αισθήσεις
με το πορφυρό απόσταγμα του πάθους
να σε τυλίξω μ’ ηδονή
με γιορτινό φεγγάρι
με φως που θα γεννά
η αλαβάστρινη θωπεία.."
Αγγίζεις όμορφα Σοφία μου..
Την καλησπέρα μου..
χαράμισες το ταξίδι στη θέαση.. αυτό συγκεκριμένω σημείο μου άρεσε πιο πολύ ;-)
Δημοσίευση σχολίου