σχεδόν σ' αγγίζω
ύστερα χάνεσαι...
ύστερα χάνομαι...
σε αριθμούς μοναξιάς η σιωπή μας
με τη φυγή αναζητάμε ένα Λούνα-Πάρκ
που από χρόνια έχει χαθεί
με μια δραπέτευση οδυνηρή
μέσα από το όνειρο
βγήκαμε στη ζωή
εμείς που πάντα ήμασταν *απροσάρμοστοι*
είχαμε τη βροχή σύντροφο
και τον άνεμο οδηγό
φυγόδικοι του χρόνου
μετέωροι λίγο πριν την απογείωση
σου ψιθυρίζω ε υ χ α ρ ι σ τ ώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου