Πρόσωπο με Πρόσωπο

Πρόσωπο βαμμένο,
μαύρα μάτια, ψεύτικες βλεφαρίδες,
σπαραχτικά χαμόγελα
μορφάζει το πρόσωπο
απ' το αβέβαιο της φαντασίας,
τριγυρίζει σε φανταστικά φώτα αγάπης
το στήθος γυμνό, ένα πρώτυπο
κι εσύ ν' ακολουθείς σύνδρομα Φροϋδικά
Ναι κάποτε θα πάψει και για τους δύο
ο πανικός του χρόνου,
η συμπλοκή με την αμφιβολία
κι η πίστη
στους χρησμούς απατεώνων και μάντηδων
αδικαιολόγητη θάναι.
Σύμπτωση λες νάναι
η ζωή, η ηδονή, ο θάνατος;
΄Ολα βουβά και άνηχα
κομμάτια στον αέρα,
κι η μέρα, η νύχτα, στήριγμα
σε λαμπερά ή λιγότερα λαμπερά
εξαυλωμένα χρώματα,
με την αναζήτηση να καλπάζει
σε έρημα τοπία
που εκδικούνται πίκρες
μέσ' το σκοτάδι.
μέσ' το σκοτάδι
ένα ακόμα θύμα της νύχτας,
ακινητοποιείται το κορμί,
γίνεται παιχνίδι στα χέρια του θύτη.
αλήθεια τι μπορεί να σου δώσει ο άνεμος
που δεν μπορώ να σου δώσω εγώ
Τούτος ο πάγος δεν λέει να λιώσει
κι η μνήμη ένας ανώφελος θάνατος.
...΄Ισως κάποτε συναντηθούμε
στον αστερισμό του Ωρίωνα
φορτωμένοι με αόριστες θλίψεις
με αιωρούμενα συναισθήματα
λίγο πριν ... την βέβαιη πτώση μας.;