΄Ενα πλοίο

Που πας, που ταξιδεύεις
πλοίο ακυβέρνητο σ' άγνωστα νερά
με τον αέρα να φυσά
και συ μόνο με λόγια
να θες να στήσεις πανιά
σε σπασμένα κατάρτια
κι όμως ο φάρος ήταν εκεί
δεν θέλησες να τον δεις
για να με βρεις
στου νου σου τα ύψη
πλοίο τρελλό
που ταξιδεύεις σ' ουράνιες δεξαμενές
μια ξάστερη νύχτα
για να ντυθείς με τις λάμψεις
να γίνεις ήλιος βασιλιάς
να μπεις σε χαραμάδες ψυχής
να γίνεις φωτιά
δίπλα σε σκόρπια φύλλα
που τ' άφησε κάποια στιγμή ο χρόνος
...μόνο για μένα

Δεν υπάρχουν σχόλια: