στο απέναντι πεζοδρόμιο
να σημαδεύει με πόνο μια γυναίκα
ένας κόκκινος λεκές στο μέρος της καρδιάς
ζωγραφίστηκε πάνω στο άσπρο της παλτό
κι ακόμα είναι όρθια-
σε λίγο θα πέσει-
κανείς δεν θα τρέξει πίσω του
κανείς δεν θα σκύψει να τη σηκώσει
θα σβήσει όπως τ' αγαπημένο της δειλινό
κρατώντας στα χέρια της μια αξία
που θέλησε πρόωρα να της φύγει
κι ας της είχε γίνει σκιά.
Τώρα απάτη, όλα απάτη
μπροστά στον καθρέφτη της αυταπάτης
στην περιπλάνηση του φόβου και της μνήμης
στη μη αποδοχή του ονείρου
όμορφα κι ήσυχα έσβησε μια φωτιά
μέσα από ένα βλέμμα αρωματισμένου έρωτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου