Η σιωπή των εκρήξεων
Κατάσαρκα
φόρεσες
μια
σιδερένια πανοπλία λύπης
ελκύοντας
κεραυνούς και θύελλες
στη σιωπή
των εκρήξεων
πάνω σε
τσαλακωμένα σεντόνια
γυμνή -
απροστάτευτη
από τις
κακουχίες
της
αφέγγαρης νύχτας
σκαλωμένη
στην
ανυπόκριτη ανεμόσκαλα
ικετεύεις
να
πιάσεις το τελευταίο αστέρι
λίγο πριν
οριστικά σβήσει
στο
μισοσκόταδο
μέσα στην
αντάρα της θλίψης
