Σερνάμενα Βήματα
Άρχισα να
συνηθίζω
τη
βιαστική φυγή σου
από
εκείνο το απρόσμενο σούρουπο
του
Οκτώβρη
σκιά που
σιγά-σιγά χανόταν
αποτινάζοντας
όλα τα χρώματα
ενός
δειλινού που ειρωνικά γελούσε
στο
τελευταίο ακριβό σου ψέμα
Με
σερνάμενα βήματα
βάδιζες
ωχρός
στην
ανεξιχνίαστη νύχτα
μη τύχει
και φανεί
η
ανεξήγητη εγκατάλειψη
των μετέωρων
αισθημάτων
στα μάτια
σου
