Νάσουν…


















Νάσουν…

Νάσουν τουλάχιστον αποσιωπητικά
για να μπορώ να φαντάζομαι,
να ερμηνεύω όλες τις σιωπές
της βασανιστικής απουσίας σου
μηδενίζοντας χρονικές αποστάσεις
στα ερωτηματικά του χρόνου…