Νάσουν…

Νάσουν…

Νάσουν τουλάχιστον αποσιωπητικά

για να μπορώ να φαντάζομαι,

να ερμηνεύω όλες τις σιωπές

της βασανιστικής απουσίας σου

μηδενίζοντας χρονικές αποστάσεις

στα ερωτηματικά του χρόνου…