Όσο κι αν προσπαθείς
να αποκοιμηθείς
στην αθωότητα του ύπνου
το άλικο του ονείρου χάνεται
μέσα στο κόκκινο του δέρματος
που αιμορραγεί
πάνω στη βαβέλ μιας αλλόκοτης
φλυαρίας
Άγνωστοι ψίθυροι
σε καλούν να υπερβείς
πολυταξιδεμένες λέξεις
από ένα παρελθόν που τελειώνει…
Δεν μπορείς να πιστέψεις
πως η ανάληψη ενός αβέβαιου
μέλλοντος
ίσως να οδηγεί την ψυχή
στη νοητική συνείδηση της
ευτυχίας
επινοώντας τους πολλαπλασιασμούς
της.
