Πουθενά χωρίς εσένα
κι αν η θλίψη αποσταχθεί
θα
μείνουν τα δάκρυα
να
αποχαιρετούν τον φόβο
σε
ξέθαμπα τοπία υπομονής
που
φυλακίζουν νύχτες
στα
μάτια σου.
Σκίζεις
τα ρούχα
της
αναμονής
για
να περπατήσεις γυμνός
ως
τη συνάντηση
που
δεν λέει να φθάσει.
Με
ακάλυπτη την ψυχή
σε
ληθαργικούς ύπνους
σκορπάς
σαν
την στάχτη στον άνεμο
στα
σοκάκια της λήθης
τα
αποστάγματα της λύπης
το
ξέθωρο πια…
Πουθενά
χωρίς εσένα !
